Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1807

Stichtelijke Gezangen en Verzen; door Hendrik Wester. Vijfde Druk; op nieuw beschaafd en veranderd. Te Groningen, bij J. Oomkens. 1806. In 12mo. 91 Bl.

Van den bijval, welken des Heeren westers stichtelijke Gezangen en Verzen bij het zingende of leezende publiek hebben gevonden, kan deeze Vijfde Druk ten bewijze dienen, welke de verbeterende hand des kunstminnenden en godvruchtigen Dichters niet onduidelijk aankondigt. Want hoewel herhaalde oplaagen van een Geschrift niet altijd ten bewijze van deszelfs inwendige waarde dienen, wanneer evenwel de algemeene smaak op een Werk van dus een stichtelijken inhoud valt, zoo als hier het geval is, mag daaruit wel een gunstig vermoeden omtrent hetzelve worden opgevat. Dat alles hier niet even fraai, dichterlijk en naauwkeurig is, benadeelt de algemeen nuttige strekking der Verzamelinge niet. Nihil ab omni parte beatum. Meestal zijn deeze Gezangen van een stichtelijken inhoud, dienende om den geest ter verheerlijkinge van god en jesus, en tot erkentenis van de wijsheid en

[p. 323]

grootheid des Alformeerders, in de werken zijner scheppinge en in zijn aanbiddelijk bestuur, op te wekken. Uit het Vers, getiteld Christelijk Hofvermaak, willen wij eenige koupletten overneemen.

‘'t Bekoorlijk hos- en landgezigt

Verwekt een stille vreugd,

Tot kweeking van de dengd,

Wen 's Heeren Geest het hart verlicht;

Dan leert men in Gods werken

Zijn eigenschappen merken.

De ziel zuigt honig uit een bloem,

Wier spraakelooze stem

De grootheid roemt van Hem,

Wien toekomt alle eer en roem;

Zij graast in vrugtbre velden,

Die 's Heeren deugden melden.

Elk vogeltje, dat om haar zweeft,

Elk spruitje in d'hof geplant,

Elk spiertje gras op 't land,

Ja al wat God geschapen heeft,

Is dan voor haar als trappen

Om Hemelwaards te stappen.

De glans en gloed der Dagvorstin,

De ruime Hemelboog,

Trekt haar aandachtig oog:

Zij ziet 'er 't merk der Godheid in.

De zoele wind uit 't zuiden,

De dauw uit plant en kruiden,

De tuinvrucht, die verkwikt en voedt,

Een zilvre waterstroom,

Een schaduwrijke boom,

Wekt dan een aandachtvol gemoed,

Om d'Oorsprong aller dingen

Een loslied toe te zingen.

Een stil en schuldeloos vermaak

Verbetert dan het hart;

Het lenigt onze smart;

Zoodat wij onzen post en taak,

En ook de Godsdienstpligten,

Volvaardiger verrigten.’