Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1806

Dr. B. Franklin's zonderlinge wijze van brillen.

(Ontleend uit een' zijner jongst uitgekomene Brieven aan Mr. whatley.)

Wanneer Mr. dolland aanmerkt, dat mijne dubbele Brillen alleen voor oogen van een zonderling maakzel kunnen dienen, twijfel ik grootlijks, of hij, wegens derzelver zamenstelling, wél is onderrigt geweest. Ik zal het ophelderen.

Ik geloof, men zal het, over 't algemeen, waarheid vinden, dat dezelfde gesteldheid van het gesleepen glas, waardoor iemand, op eenen afstand, klaarst en best ziet als hij leest, de beste niet is, om, op grooter afstanden, te zien. - Ik bediende mij daarom voorheen van tweeërlei Brillen, naar de gelegenheid, waarin ik mij bevond, dewijl ik, op reis zijnde, dikwijls lees, en bij tijd en wijle afgelegene voorwerpen begeerde te zien. - Dit verwisselen van Brillen vond ik lastig, en altoos op verre na niet schielijk genoeg tot mijn oogmerk. Ik liet de glazen uit mijne beide Brillen neemen, en van elk de helft in den zelfden rand zetten: de laagste helft is geschikt om wijdafgelegene voorwerpen te beschouwen; de bovenste helft om 'er mede te leezen. Te deezer oorzaake heb

[p. 659]

ik, daar ik altoos een Bril draag, niets meer te doen, dan mijne oogen op- of nederwaards te beweegen, wanneer ik onderscheiden ver af of nabij wil zien; mijne glazen zijn onmiddelijk in gereedheid.

Zints mijn verblijf in Frankrijk heb ik het nut van die tweevoudige Brilglazen bijzonder ondervonden. Het gedeelte, 't welk mij best dient om te zien wat ik eet, het beste niet zijnde om het gelaat te onderkennen van die over mij aan tafel zit en met mij spreekt, komt dit mij bij uitstek te stade; dewijl, daar ik aan de klanken der Fransche taal niet zo gewoon ben als aan die van mijne eigene, mij het gezigt van de beweegingen en trekken des aangezigts des geenen helpt, die tegen mij spreekt; zo dat ik het Fransch, door behulp mijner Brilglazen, beter verstaa.

In eenen anderen Brief schrijft hij, van zijn gezigt gewaagende: Ik kan met het bloote oog geen letter leezen, zelfs in Werken, met de grootste letter gedrukt; maar ik ben gelukkig door de uitvinding van mijnen dubbelen Bril, die zo wel dient om van verre als om van nabij te zien: dit maakt, dat ik mijne oogen zo goed als immer gebruik. Indien alle andere gebreken en zwakheden des Ouderdoms zo gemaklijk en zo goedkoop konden verholpen worden, dan zou het der moeite waardig weezen, veel langer te leeven. Maar ik zie den Dood voor onze gesteltenissen zo noodig als den Slaap aan. Wij zullen eenmaal verfrischt, in den morgenstond, ontwaaken. - Dr. franklin was, dit schrijvende, 80 jaaren oud.