Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1805

Gebed van Sir William Jones; en diens grafschrift, door hemzelven vervaardigd.

Eeuwige en onbegrijpbaare Geest, die, door uwe onbeperkte magt, eer de tijd begon, ontelbaare werelden, te uwer eere, voortbragt, en ontelbaare rangen van weezens, tot hun geluk, 't welk uwe oneindige goedheid aandreef om te begeeren, en uwe oneindige wijsheid in staat stelde om te kennen! - wij, uwe schepzelen, verdwijnen, als 't ware, tot niets voor uwe opper-majesteit; wij voelen, dag aan dag, onze zwak-

[p. 685]

heid; wij betreuren dagelijks onze ondeugden; wij erkennen steeds onze dwaasheid. - U alleen aanbidden wij met diepe eerbiedenisse - U danken wij met warmen ijver - U prijzen wij met verbaasdheid en verrukking - aan uwe magt onderwerpen wij ons nederig - van uwe goedheid smeeken wij nederig bescherming af - op uwe wijsheid vertrouwen wij vast en gerust.

Wij hebben slegts onze oogen te openen, en op 't eigen oogenblik ontdekken wij uw Godlijk aanweezen; - wij hebben slegts onze rede te gebruiken, en wij worden terstond opgeleid ter erkentenisse van uwe volmaaktheden. Maar onze oogen kunnen uwen luister niet beschouwen, en onze zielen uw Godlijk weezen niet begrijpen. Wij zien U alleen door uwe verbaazende en alzins volmaakte werken; wij kennen U alleen door dien straal van heilig licht, welken het U behaagd heeft te ontdekken.

Niettemin, indien schepzelen, al te onkundig om te bevatten, en al te bedorven om ter hand te slaan, de middelen te hunner geluksbevordering, zonder vermetel te zijn, hunne behoeften mogen blootleggen voor hunnen Schepper, staa ons dan toe, Unederig te smeeken, om van ons dat kwaad te weeren, 't welk Gij toegelaaten hebt voor een tijd te bestaan, opdat het eindelijk goed van allen moge volkomen worden, en ons te behoeden voor die ondeugd, welke Gij toelaat valstrikken rondsom ons te spannen, ten einde de zegepraal der deugd te zigtbaarder zijn moge!

Verlicht onze zielen met alle nuttige waarheidskennisse - beziel onze harten met een' geest van algemeene goedwilligheid - geef verstand aan den dwaazen, zagtmoedigheid aan den hooghartigen, maatigheid aan den ongebondenen, sterkte aan den zwakken van harte, geloof aan den ongeloovigen, naarstigheid aan den traagen, geduld aan de lijdenden, en uwe hemelsche hulpe aan die zich in gevaaren bevinden; vertroost de bedroefden; beur de verdrukten op; verzadig de hongerigen met heilzaam voedzel; drenk de dorstigen uit uwen vollen stroom!

Schrijf, ô god! onze twijfelingen niet toe aan onverschilligheid, noch onze traagheid in gelooven aan hardigheid des harten; - heb mededogen met onze onvolmaakte natuure, en vervul onze gebreken door uwe hemelsche gunstbetooningen; - duld niet, dit smeeken

[p. 686]

wij U op 't vuurigst, dat onderdrukking heersche over de onschuld; noch dat de magt van den wreeker over de zwakheid van den regtvaardigen zegepraale!

Wanneer wij ons tot U vervoegen in onze binnenkamer, van de ijdelheden der wereld afgezonderd, heb dan, indien onze gebeden dwaas zijn, medelijden met ons; zijn ze vermetel, vergeef het ons; zijn ze U aangenaam, vervul ze dan, almagtige god! vervul ze! En met onze leevende stem, en met onze stervende lippen, willen wij onze onderwerplijkheid aan uwe besluiten bekennen, uwe voorzienigheid aanbidden, en uwe beschikkingen zegenen; - wij willen dit doen in alle toekomende standen, tot welke wij eerbiedig hoopen dat uwe goedheid ons zal inleiden. Vergun, dat wij mogen aanhouden met U te prijzen, te bewonderen, te eerbiedigen, te dienen; dat wij het mogen doen in werelden zonder tal, in eeuwen zonder einde! -

Het Grafschrift, 't geen Sir william jones voor zichzelven vervaardigde, liep op deezen zin: Hier werd nedergelegd het sterflijk deel van eenen man, die god vreesde, maar niet den dood; die onafhanglijkheid handhaafde, maar geene rijkdommen zogt; die niemand beneden zich oordeelde, dan de laagen en onregtvaardigen, - niemand boven zich stelde, dan de wijzen en de braaven; die zijne ouders, bloedverwanten, vrienden en vaderland beminde, met eene drift, welke de hoofdbron was van al zijne vreugd en al zijn verdriet; en die, zijn leeven besteed hebbende in hunnen dienst, en tot volmaaking van zijne eigene ziele, hetzelve bedaard overgaf, eere geevende aan zijnen Schepper, vrede op aarde wenschende, en met genegenheid voor alle schepzelen, op den (zevenëntwintigsten dag van April) in het jaar onzes gezegenden Verlossers (zeventienhonderd-vierënnegentig.)