Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1805

Toevallige genezing ener hevige braking, door het bier.
Medegedeeld door P^r. van der Hoeven Abz., Med. Doct. te Schiedam.

Den 30sten Augustus dezes jaars werd ik, des avonds ten half acht uren, verzocht, terstond te komen bij zekeren cornelis voorwal. Intusschen zeide men mij, dat men, des middags, bij mijne afwezigheid, om een mijner Collega's gezonden had, dewijl men niet durfde wagten tot dat ik weder in de Stad zou gekomen zijn; welke Collega, den Patient gevisiteerd heb-

[p. 601]

bende, voor hem een geneesmiddel had doen gereed maken.

Bij den Lijder komende, vond ik hem hevig brakende, bijna zonder enige tusschenpozing; hij gevoelde daarbij ene drukkende pijn omtrent de hartkolk; de tong was wit beslagen, de pols klein en rad; de ogen waren flauw. Ik ondervroeg hem nauwkeurig, om, ware 't mogelijk, de oorzaak van het braken te ontdekken, ten einde hem gepaste geneesmiddelen toe te dienen. Dan, hoewel de Lijder, door het bijna onophoudelijk braken, niet in staat was, mij naar behoren te antwoorden, vernam ik echter, dat hij, warm en in het zweet gewerkt zijnde, des morgens vroeg, koude gekarnde melk gedronken had; waarop hij, kort daarna, aan 't afgaan en braken (ἄυῶ κάι κατῶ) geraakt was; welk eerste toeval ras was opgehouden, terwijl het twede bij aanhoudenheid was blijven voortduren; zo dat hij, des avonds, toen ik bij hem kwam, zich in den reeds hiervoren gemelden toestand bevond. - Het geneeskundig Voorschrift, door mijn Collega hem verordend, was 't volgend:

℞. Tinct. Opii Vinos gtt. XXIV.

Spir. Nitr. dulc. dr. ijβ

Succ. Citri rec. ℥j.

Ol. tart. p. deliq. q.s.

ad Saturat.

Aq. st. Menth. Piper. ℥vij.

M.

S. alle ½ uur een lepel vol, omgeschud.

En wijl ik gene tekenen van inflammatie, tot mijne verwondering, hoewel 'er aanleidende oorzaken geweest waren, ontdekte, en 'er niets tegennatuurlijks werd uitgeworpen, oordeelde ik het best, met het voorgeschrevene middel te blijven voortvaren, en ordonneerde hem daarbij een Cataplasma Emolliens et Antispasmodicum ex Flor. Chamom. et Sambuc. op den omtrek van de maag te leggen.

Den daaraanvolgenden morgen was mijn Lijder nog in denzelfden kommerlijken toestand; had dien nacht niets gerust, steeds onophoudelijk gebraakt, en dit scheen zelfs in hevigheid nog te zijn toegenomen; waarom ik ook oordeelde hem symptomatisch te moeten blijven behandelen. - Ik liet dan, bij het mixtuur van den vo-

[p. 602]

rigen dag, waarvan de helft nog wel overig was, dewijl de Patient somtijds weigerde in te nemen, het volgende voegen:

℞. Magnes. Anglic. dr. j.

Laud. liq. Sydenh. gtt. XXX.

Syrup. alth. Fern. ℥j.

M. et add.

Mixtur. adlat.

S. als 't vorige.

En liet hem, van tijd tot tijd, in cordis scrobiculum wrijven met het volgend Unguentum Emoll. et Antispasmod.

℞. Ung. de Althea

- alb. Camph. ℥β.

Spir. Vini Camph.

Tinct. Opii dr. ij.

M.

Dien dag, zo als ook de volgende dagen, bezocht ik mijnen Lijder herhaalde reizen; doch hij bleef in dezelfde omstandigheid.

Den 1sten September de toevallen niet verminderende, liet ik dien dag twee à drie Clysmata ex infusione saturata Flor. Chamom. cum oleo et melle appliceren, om, ware 't mogelijk, de motus intestinorum antiperistalticus te sederen, en, daar ik, door de langdurigheid van het braken, voor inflammatie bevreesd was, een emplastrum vesicatorium Camphoratum op de maag leggen, met het inwendig gebruik van het volgend mixtuur:

℞. Pulv. Gum. Arab. ℥β.

Solv. aq. ferv. ℥vij.

Tinct. Opii Vinos gtt. xc.

Aq. st. Cort. Ciaoi dr. vj.

Liq. Anod. Min. Hoffm. dr. ij.

Syr. papav. alb. ℥j.

M.

S. omgeschud, alle ½ uren een spijslepel.

Naar welke aangewende middelen de toevallen in 't minst niet luisterden.

[p. 603]

Den 2den, 's morgens bij tijds, bij mijnen Lijder komende, vernam ik, dat hij, des nachts, ene vermis teres was kwijt geraakt; waarop ik nu terstond dacht, dat alle toevallen e vermibus ontstaan waren, en vleide mij, dat alles weldra een einde zoude nemen, zo het 'er maar één geweest ware. Edoch daar het braken bleef aanhouden niet alleen, maar 'er nu en dan singultus bij kwam, en de pols intermitteerde, (alle welke toevallen ik nu toeschreef aan de vermes) liet ik mijn Lijder 't volgende gereed maken:

℞ Rad. Valer. Sylv. ℥j.

- Rhabarb. el. dr. ij.

Inf. l.a.s.q.a. Colat. ℥viij.

adde

Aq. st. Cort. Ciaoi ℥β

Laud. liq. Sydenh. gtt. XL.

Spir. Nitr. dulc. dr. ij.

Syr. Altheae Fern. ℥j.

M.

S. om hiervan alle uren een kopje te nemen.

benevens twee Clysmata ex infusione saturata Radic. Valer. Sylv. et Flor. Chamom. cum melle appliceren, een geruimen tijd na elkander; dan ik zag 'er gene meer te voorschijn komen, en de toevallen verminderden ook geenszins: wat meer is, den volgenden dag, den 3den Sept., waren de toevallen verergerd, als, bij het nog aanhoudend braken, hevige singultus, onwillige ontlasting der excrementen komende; de uiterste ledematen waren op 't gevoel koud; 'er was een zinkende pols en een facies Hippocratica; daarbij kwam een afkeer, niet alleen van alle geneesmiddelen, welke hij niet bij zich had kunnen houden, maar zelfs ook van al 't geen hem tot drinken, op mijnen raad, was aangeboden geworden; als b.v. Citroenwater, rode Aalbessensap, met water verlengd, Thee, enz.

Terwijl ik nu mijnen Lijder als zeer gevaarlijk beschouwde, en hem, als 't ware, met den dood zag worstelen, vroeg hij mij, met ene flauwe stem, of hij Bier mogt drinken. Ik stond hem zulks toe, (daar ik toch zag, dat al het toegediende hem van het braken niet konde bevrijden) onder die voorwaarde, dat hij weinig te gelijk, en dan lauw, zoude gebruiken, en, dit kun-

[p. 604]

nende verdragen, dan van tijd tot tijd meerder. (Het Bier, 't welk hij gebruikte, was niet zwaar, en noemt men hier ter plaatse Princesse-Bier.)

Daarop verliet ik hem, niet anders denkende, of hij zoude dien avond niet beleefd hebben; doch gene tijding van hem krijgende, bezocht ik hem dien avond nog, en zag, tot mijne grootste verwondering, dat al het hem toegediende Bier 'er was binnen gebleven, zo dat hij bijna anderhalve wijnflesch vol daarvan gebruikt had. Alle toevallen werden daarop beter; hij rustte dien nacht, voor 't eerst in vier dagen en nachten, een weinig, en ik vond mijnen Lijder den volgenden morgen als herschapen; de ogen stonden helderer; de pols wakkerde op; de tong werd vogtiger en separeerde; hij kreeg etenslust, gebruikte dien dag ook voor 't eerst enige lepels rijst, en bleef voortvaren met het drinken van Bier.

Zijne gezondheid nam van dag tot dag toe, echter zonder verder gebruik van Geneesmiddelen te maken; zo dat hij thans ene volkomene gezondheid geniet.

Ziedaar ene toevallige genezing ener hevige Braking, door het Bier, welke ik niet onnut geoordeeld heb, door middel van dit Maandwerk, mede te delen; opdat daardoor mijne Mede-artzen, wanneer zij, in soortgelijk geval, alles vruchteloos, gelijk ik, aangewend mogten hebben, hunne toevlugt zouden kunnen nemen tot dit eenvoudig middel.