Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1805

[p. 564]

Bijzonderheden van de broeder- en Zusterschap van Belli, aan de Goudkust.

De benedenste deelen van de Goudkust worden bewoond door de Quojans, onderworpen aan het veel magtiger Volk, de Fosgians. Deeze beide Volken erkennen de Opperheerschappij des Keizers van Monou. Dit Koningrijk is tot nog toe weinig bekend; men zou het kunnen houden voor een gedeelte des zeer wijduitgestrekten Rijks van Molomugi. Het stelzel van Geestlijke Overheersching, 't welk plaats grijpt in de verschillende Staaten van dat Rijk, heeft, hoe zeer dezelve veelerwegen den schepter zwaaije, geen gelijk in de Geschiedenisse.

Twee Instellingen grijpen 'er plaats in dit Rijk, die, wat derzelver Verborgenheden betreft, zeer veel gelijkvormigheids hebben met onze Vrijmetzelaars Logies.

De Koning is het zigtbaar Opperhoofd van de Broederschap, die den naam voert van belli: dezelve staat onder de bescherming van een ontzaglijk en geheimzinnig Weezen, welks gedaante verandert naar de willekeur des Opperpriesters. De zamenkomsten deezer Broederen hebben slegts om de twintig dagen plaats. Men heeft, ten dien einde, eene ruimte van acht of negen mijlen in den omtrek afgezonderd in een Bosch van Palmboomen, waar hutten opgeslaagen, en perken, bij wijze van beplanting, gemaakt zijn. Daar is het, dat Jongelingen, onder het beheer van Oudelieden, hunne Leermeesters, den tijd van hun Leerlingschap, welke vijf jaaren duurt, doorbrengen. Zij leeren aldaar worstelen, visschen, planten, jaagen, dansen, en de lofzangen ter eere van belli zingen. Het is hun strikt verboden, eenige kleederen hoegenaamd te draagen, en buiten den omtrek, hun voorgeschreeven, te gaan, of met iemand, dan met een ingewijden Broeder, staande dien tijd, te verkeeren. Men geeft geene verschooning altoos, wegens inbreuken, op die bepaalingen gemaakt. Het staat aan de Vrouwen niet vrij, dit geheiligd Bosch te naderen. Zij zouden, in zulk een geval, overgeleverd worden aan belli, die hun onder de ijslijkste folteringen zou doen omkomen. Deeze Jongelingen ontvangen, ten teken van Wedergeboorte, een nienwen naam, op den tijd der Inwijdinge; en men stelt op hun, met een

[p. 565]

heet ijzer, het Teken van belli, 't welk van het oor tot de schouder gaat: het gelijkt op eene wonde, door krabben met de nagelen gemaakt. Den tijd van Leerlingschap verstreeken zijnde, geeven de Onderwijzers de Kinderen aan de Ouders weder, en zij worden toegelaaten deel te neemen in de openbaare zaaken.

Eene tweede Instelling gelijkt zeer op de evengemelde. Zij bestaat alleen uit Vrouwen, zamenkomende in een afgeslooten perk, welks toegang den Mannen ontzegd is. Huwbaare Dogters worden daar heen gebragt, in den nagt, door bedaagde Vrouwen, aan welker zorg en opzigt zij zijn toevertrouwd. Naa de Inwijding worden zij gebaad, het hair afgesneeden, en, zo ras zij de proeve der opsluiting ondergaan hebben, gaan zij geheel naakt. Haare lichaamen worden gewend aan het doorstaan van allerlei vermoeienissen. Men boezemt haaren geest geene zagte indrukken in. Dit maakt die verblijfplaats zeer somber en stil; zij leeren de Godsdienstgewoonten des lands, of liever de daar heerschende bijgeloovigheden.

Wanneer zij na haare ouderlijke huizen zullen terugkeeren, worden zij te gemoet gegaan door Oudevrouwen en andere ingewijde Dogters, die zich geheel naakt tot haar vervoegen, haare Inwijding vereeren met zang en dans in den nagt, tot het aanbreeken van den dag. Mannen, wien de nieuwsgierigheid mogt bekruipen om getuigen te weezen van die plegtigheid, zouden, bij de ontdekking, met den dood gestraft worden, of verpligt zijn, een Slaaf, in hunne plaats, ter doodstraffe over te leveren.

Het Genootschap van belli maakt een diepen indruk op aller geest, en oefent in den Staat een verbaazenden invloed. In elke Landsafdeeling is 'er een Opperhoofd dier Orde, gevolmagtigd om de bevelen van belli bekend te maaken.

De Broederschap oordeelt over moord, toverkunst en overspel, en doemt de schuldig bevondenen ter doodstraffe. Zij worden in een ontzettend digt Bosch gevoerd, waaruit zij nooit wederkeeren. Men is van denkbeeld, dat de Leden des Genootschaps van belli de magt des Duivels hebben, en dat zij allen kwaad, 't welk hun behaagt, kunnen doen, zonder vreeze dat hun deswegen lets zal overkomen. Zij worden ook nimmer, wegens eene hunner verrigtingen, ondervraagd.