Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1805
(1805)– [tijdschrift] Vaderlandsche Letteroefeningen–
AuteursrechtvrijAnekdote van den Engelschen staatsdienaar Robert Walpole.Ten tijde als het gezag van Sir robert walpole zigtbaar begon te verminderen, waren de Bisschoppen de eersten onder de oude aanhangers van den Staatsdienaar, die hem afvielen. Intusschen in het Hoogerhuis een voorstel willende doen, 't welk hij ernstig verlangde door te drijven, en de stemmen der Geestelijkheid daartoe volstrekt noodig hebbende, om zijn doel te bereiken, wendde hij zich tot den Aartsbisschop van York, zijnen getrouwen en onwrikbaaren vriend, en verzogt hem, alle de Bisschoppen afzonderlijk te gaan spreeken. ‘Mijn waarde robert! dat zal niets baaten,’ zeide de Kerkvoogd, het hoofd schuddende. ‘Maar,’ voeg- | |
[pagina 404]
| |
de hij 'er nevens, ‘ik weet een ander middel, 't welk ik voor onfeilbaar houd; ontrust u niet, en maak staat op mijne eerwaardige Konfraters!’ De Staatsdienaar ging heen, en de Aartsbisschop begaf zich te bed. Hij beval dat de klopper van zijne deur zou omwonden, en de straat met zand bestrooid worden, en verzogt zijnen vertrouwden Arts het gerugt te verspreiden, dat hij op het uiterste lag. De tijding van 's Aartsbisschops ziekte wierdt welhaast rugtbaar, en deedt de bedoelde uitwerking. De Bisschoppen, die allen na zijnen Zetel dongenGa naar voetnoot(*), kwamen tot den Staatsdienaar, gaven hem hunne stem, en deeden zijn ontwerp gelukken. Thans verliet de Aartsbisschop het bed, ging bij Sir robert walpole het middagmaal houden, en lachte met hem over den trek, welken zij de heilige Vaders van Groot-Britannie gespeeld hadden! |
|