Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1805

De Bruine Robbert, naar het Hoogduitsch van C.G. Cramer. Iste Deel. Te Leyden, by D. du Mortier en Zoon. In gr. 8vo. 184 bl. - Het Blonde Netjen. Of IIde Deel. 204 Bl.

Een paar Boeken, die aan elkanderen gehuwd zyn, twee Delen van ene en dezelfde Roman, man en wyf derhalven, gelyk de bruine Robbert en het blonde Netjen ook man en wyf worden in alle eer en deugd. De liefhebbers van versierde, en wel vooral van zeer onwaarschynlyke verhalen, ontfangen hier buiten twyfel een zeer aangenaam geschenk. Een paar Koningen begrepen, dat het zeer nuttig zou wezen, indien de zoon van den enen met de dochter van den anderen huwde; maar dat dit dan alleen voor de volken en hunne kinderen zelven zo heilzaam worden kon, wanneer de jonge lieden opgroeiden, van hunnen hogen rang onbewust, en uit zich zelve recht hartlyk op elkanderen verliefden. Dit plan gelukte nu by uitnemendheid, en (de episode gaan wy maar voorby, waarin de gelieven in ongenade vervallen waren door de misleiding der hovelingen, die den zwaksten van deze Koningen door hunne kunstenaryen hadden bedrogen, hetgeen byna het gehele plan had doen mislukken en deze geschiedenis een zeer treurig einde doen nemen) eindlyk stelde men de gelieven op ene zeer sterke proef, door nu eens den enen, dan de andere, te doen voorkomen als een Koningskind, en dan tot een voegzamer huwlyk in schyn te willen noodzaken;

[p. 96]

tot dat eindlyk de Bruine Robbert, die in het geheel niet mal was, den knoop maar eens kort en goed doorhakte, en alzo, waaraan hy wel deugdzaam gelyk had, een einde maakte aan de klucht, op ene wyze, die recht schilderachtig en voor alle de Hovelingen verrasschend was. - ‘Het eerste bedryf hebt gy nu gezien, myn heeren! zei robbert, toen hy met zyn vrouwtjen van het altaar te rug kwam; het tweede - (Ten uitersten vergenoegd, terwyl een prachtig zykabinet schielyk open ging, waarin men twee digt naast elkander staande zyden ledikanten zag.) zullen wy hier alleen speelen!’ ....

Dit was indedaad ook goed, en het bevalt ons in den Autheur, dat hy het jonge paartje dit bedryf alleen spelen laat; en zelfs zouden wy hem van de bedwelmendste wierookgeuren, die hy uit het kabinet stromen laat, en het bericht, dat de laatste nakomelingschap nog haar' zegen oogst van den toen wordenden Koning, gaarne verschoond hebben.

Wy eindigen onze aankondiging van dit Werkje met het bericht aan onze Lezers, dat men toch over 't algemeen in Duitschland juist niet met dien roem en toejuiching van de onvergelyklyke pen en diepe menschenkennis van dezen Romanschryver spreekt, als het Voorbericht van de Vertaalster, Mejuffr. n.c. brinkman, Wed. c. van streer, welligt zou doen vermoeden; wy herinneren ons althands, dat de Neue Algem. Teutsche Bibliothek van nicolai zich over een en ander voortbrengsel van dit fraai Vernuft nog al enigzins anders uitliet. Dan ook deze auctoriteit doet niet alles af, en het Werk moge zynen Meester pryzen!