Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1802

Spookeryen. Korte Vertellingen uit het Ryk der Waarheid. Door S.C. Wagener. Met Plaaten. 3de Stuk. Amsterdam, by W. Holtrop, 1801. In 12mo. 189 bl.

Wy twyfelen geenzins of dit derde Stukje van dit Werkje van den Heer wagener zal met het zelfde genoegen en ene gelyke goedkeuring door onze Landgenoten ontfangen worden, als de twee vorigen, aan welke wy op zyn tyd den verdienden lof gaven; althands het is in denzelfden smaak geschreven, met hetzelfde doel; en de zestien hier voorkomende Verhalen dragen denzelfden stempel van echtheid en geloofwaardigheid. Ons bestek gedoogt niet, om nu wederom ene uitvoerige proeve te geven, zo van den geest dezer stukjes, als van derzelver niet onbevalligen schryftrant; maar met een enkel woord willen wy het eerste Geval, dat hier voorkomt, onze Lezers mededelen:

De Heer van funk, Zweedsch Gezant by de Porte, was op zekeren nagt zeer toevallig van den weg afgedwaald, en zendt zynen Kamerdienaar, om onderzoek te doen, waar hy zich bevond, en of hy ergens een nachtverblyf kon vinden.

[p. 262]

Verbaasd ziet hy het paard van dezen zynen bedienden tot hem terugkomen zonder ruiter, en vindt denzelven een weinig verder dood op den grond liggen. Eindlyk raakt hy onder dak, en, na nog iets te hebben aangetekend, werpt hy zich op bed; hy liet de lamp branden, en genoot maar weinig rust; zo dikwils hy insluimert, staat zyn bediende voor hem, wil hem iets zeggen; maar telkens ontwaakt hy dan op het ogenblik, zonder te vernemen wat de overledene begeert. Toevallig, peinzende op dien herhaalden droom, valt zyn oog op de tafel; hy ziet zyn pen zich oprichten op 't papier, en zeer duidlyk bewegen, als of zy schreef; hy ziet geen hand, of iets dergelyks. Natuurlyk is hy eerst verschrikt, doch vat eindlyk moed, springt uit 't bed, vat de pen, en werpt die op 't papier, daar zy nu ook liggen blyft. - Enigen tyd daarna geraakt hy in den slaap; en toen hy by helderen dag wakker wordt, staat de pen, tot zyne verwondering, wederom overend, en schryft even als in den nacht. Nu doet hy onderzoek, en vindt dat ene grote spin, die aan den zolder van het laag vertrekje huisvestte, haar web aan het uiterste der pen had vastgehecht; zo richtte de pen, die zy niet geheel tot zich halen kon, zeer natuurlyk zich op; - het overige had de tocht en zyne verbeelding uitgericht.