Lykreden op Georgius Coopmans, beroemd Geneesheer, Lid van verscheidene Genootschappen, en Beschermer der Hogeschool te Franeker, uitgesproken door den Hoogleeraar Johannes Mulder, in de Academiekerk te Franeker, den 22 van Herfstmaand 1800. Uit het Latyn vertaald. Te Franeker, by D. Romar, 1801. In gr. 8vo. 78 bl.
Daar wy voorheen de oorsprongelyke Latynsche Redevoering beoordeeld hebben, zullen wy van deeze Vertaaling niets zeggen, dan dat zy zeer wel is uitgevoerd. Achter dezelve zyn eenige Lofgedichten op den Overledenen gevoegd: terwyl voor den titel geplaatst is, deszelfs vry wel gelykend Afbeeldzel, van ter zyden te zien; en daar beneden het volgend Klinkdicht van den voortreffelyken Harlinger Geneesheer en Dichter, s. styl.
[pagina 24]
[p. 24]
In 't wydste veld een wenk van albespieglende Oogen;
Een Hand, die heil bestemt, en opwekt of verzacht;
Een Hart, dat gloeit van gunst, van liefde en mededoogen,
Met onbezweeken trouw aan 't menschelyk geslacht:
Zo schetst men Eskulaap; zo mogt men Chiron roemen;
Maar elk, al zweeg dit Beeld, zou liever coopmans noemen.
Auteursrechtvrij