De schilder Rigaud en eene dame.
Rigaud, die de eer hadt om de Pourtratten van vyf Monarchen te schilderen, alle de Prinsen van Duitschland te maalen, en veele der uitmuntendste Mannen in Europa af te beelden, hadt voor eene gewoonte, eene naauwkeurige Lyst te houden van den naam, den rang, en den ouderdom van allen, die zyn penseel in beeldenis bragt; het jaar, waarin hy het stuk schilderde, en den prys, daarvoor ontvangen, 'er byvoegende. - Niet gaarne schilderde hy Dames; voor reden geevende: ‘Indien ik ze schilder gelyk ze waarlyk zyn, dan betoonen zy zich onvoldaan. Maal ik ze alle schoon, hoe weinige myner Pourtraiten zullen gelyken?’
Eene Dame, sterk geblanket, zat op zekeren dag voor hem: hy schilderde haar hoog rood van kleur. Zy maakte aanmerking op den gloed, dien hy aan haare wangen gaf; dan kreeg daarop ten antwoord van den Schilder: ‘Mevrouw! wy hebben die kleur in dezelfde winkel gekogt!’
Auteursrechtvrij