ken huwelyk: geduurende den eersten nacht slaapen Bruid en Bruid gom met de Bruidegoms broeders en Bruids zusters te zamen. In het Land van Morbihan heeft wederom eene andere zonderlinge gewoonte plaats. Wanneer aldaar de jonggetrouwden zyn naar bed gegaan, plaatst zich een der Bruidegoms broeders op de bedplank, met den rug naar de jonggetrouwden gekeerd, en met eene aangestookene kaars in de hand; in welke houding hy daar blyft zitten, tot dat de ten einde gebruikte kaars hem de vingers brandt. De Kleermaakers zyn doorgaans de Makelaars der huwelyken, en zyn in deeze bezigheid zeer kenbaar, omdat zy in 't waarneemen derzelve verpligt zyn, aan hun eene been eene roode, en aan het ander eene blaauwe kous te draagen. Zy letten zeer zorgvuldig op alles, wat eenige hindernis zou kunnen aanbrengen: wanneer zy, by voorbeeld, op weg zynde, een zwarte Kraay zien vliegen, gaan zy spoedig te rugge, dewyl zy overtuigd zyn, dat een zodanig kwaad voorteken hunne onderneeming op dien dag zou bederven. Scaer, eene afgelegene plaats, op welke men niet gemakkelyk komen kan, heeft veele gewoonten van de oudste tyden overgehouden. Hier worden de meisjes ten huwelyk gevraagd door Redenaars en Poëeten, van het hoofd tot de voeten geharnasd. Een ridder van dat slag gaat naar het huis der vryster, doch mag niet binnen gaan, omdat hy daar gekeerd wordt door een anderen gewapenden Dichter, die het meisje niet wil laaten volgen; het geen een geweldigen stryd in verzen ten gevolge heeft. Men verhaalt dienaangaande eene aardige streek van zulk een ten
huwelyk vraagenden Dichter, in de nabuurschap van Landerneau, welke, om zyn party schaakmat te zetten, 't geen hem ook gelukte, zyn verzoek om het meisje dus eindigde:
Is zy nog maagd? geef haar dan my;
Is zy 't niet meer? houd haar dan vry.
In het District van Corréjou zyn de vrouwen zeer onderworpen aan de mannen, en hebben niet veel in te brengen. Onder anderen heeft aldaar, onder de boeren, de volgende gewoonte plaats. De Meester des huisgezins eet het eerst; daar op volgt alles wat mannelyk is, naar rang der jaaren en dienstbaarheid: terwyl de vrouw van den huize de tafel niet durft naderen, eer de geringste der boerenjongens verzadigd is. Hoe veel verschilt niet een maaltyd in 't Land van Corréjou, ten opzichte der gebruiken, van eene theeparty te Parys!
Auteursrechtvrij