Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1800

De bril en de gordel.

De Moeder der Goden, de oude cybele, lag eens een bezoek af by de Moeder der Bevalligheden. Hoedanig was het oogmerk van dat bezoek? Ongetwyffeld de begeerte om te berispen, de gewoone kwaal des ouderdoms.

Mars was zo even weggegaan, en de Godinne van Paphos was glansryker dan ooit. Men begrypt hieruit wel, dat het bezoek kort was, en men kan den toon der redekaveling gemakkelyk gissen. Kwaadaartige verwytingen van de oude knorrepot, spotterny en uitvluchten van de ligtekooy: het gaat op den Olympus ongeveer gelyk hier beneden.

Cybele had haare Bril een weinig ter zyde gelegd, om zich minder te kwellen over het gezicht eener schoonheid, die haar wanhoopig maakte. Weggaande, vergat de Godin haare konstoogen, en liet dezelve leggen op de kaptafel van venus, naast dien kostelyken Gordel, welke, zo men verzekert, het geheim der bevalligheden, en der konst van zich beminnelyk te maaken, bevat, dien juno telkens ter leen vroeg, wanneer zy een ontrouw geworden Echtgenoot weder aan zich wilde verbinden. De Gordel, trots op zyne verhevene eigenschappen, nam deeze nabuurschap

[p. 364]

zeer kwalyk. ‘Elendige metgezel van den ouderdom en der zwakheid,’ zeide hy, ‘hoe durft gy verschynen aan de zyde van het betoverend zinnebeeld der jeugd en des vermaaks?’

‘Zagt wat,’ antwoordde de Bril, ‘laat u niet te veel voorstaan op uwe gewaande voortreffelykheid. Zo 'er onderscheid is tusschen ons, vanwaar komt dat? Alleen van het verschil der geene, tot welke wy behooren. Het zyn de bevalligheden van venus, die u verheffen; en het is de ouderdom van cybele, die my vernedert. Maar zo het de jeugd eens in het hoofd kwam, om my in de mode te brengen, aan wiens kant zou dan het voordeel zyn? De schoonheid deelt, in haaren bloei, haare bevalligheden mede aan alles, dat onder haar bereik valt; en de belagchlykste dingen zelfs behaagen, wanneer jeugd en schoonheid zich daarmede willen opschikken. Rondsom den dikken buik van cybele zoudt gy al uwen glans verliezen, en maar een dagelyksche sjerp zyn. Doch zo ik geplaatst was op het bevallig neusje van venus, zou ik alle hoofden op hol helpen.’