Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1800

[p. 338]

Eenige byzonderheden wegens de zeebeeren.

(Ontleend uit Mr. tooke's View of the Russian Empire, during the Reign of catharine the Second, and to the Close of the present Century.)

‘De Heer tooke, van wien wy deeze Byzonderheden, de Zeebeeren betreffende, overneemen, schryft zelf ten dien opzigte, dat ze zo vreemd en zeldzaam zyn, dat men de opgave voor een verdichtzel zou houden, ware dezelve niet bekragtigd en voor egt erkend door een schrander en geleerd Waarneemer. Wy geeven dezelve, gelyk wy ze aantroffen.’

By de Zeebeeren is de genegenheid der Moeder tot de Jongen verbaazend groot, en zy poogen, tot wedervergelding, haar te vervrolyken, door veelerlei aartige spelen. Wanneer men deeze spelen ziet, schynt het als of zy zich in het worstelen oefenen; de een zoekt den ander te doen vallen; indien de Vader grommend daar by komt, scheidt hy de worstelaars, vat den overwinnaar aan, en poogt dien ten gronde te werpen; hoe meerder wederstands de laatste biedt, hoe meer hy de liefde der Ouden schynt te verdienen, aan welken, anderzins, hunne traage of vreesagtige kinderen weinig vreugde schynen te schenken.

Schoon de Veelwyvery by de Zeebeeren plaats, en zommigen een vyftigtal Wyfjes hebben, past elk egter, met eene verregaande jalousy, op zyne afkomst, en betoont zich zeer woedende, indien 'er een vreemdeling al te naby komt. Zelfs dan, wanneer zy, by grooten getale, op den oever liggen, zyn zy altoos, Familiewyze, in hoopen verdeeld; ook zwemmen zy in dier voege in den Oceaan.

De oude Zeebeeren, die niet langer Wyfjes hebben, leeven eenzaam, en zyn de grimmigste van allen: dikwyls brengen zy eene geheele maand aan strand slaapende door, zonder eenig voedzel te nuttigen; maar wanneer eenig mensch of beest hun genaakt, vallen zy 'er met de grootste woede op aan.

Zomtyds voeren de Zeebeeren onderling bloedige oorlo-

[p. 339]

gen; de oorzaak der vyandschap is doorgaans de twist over de Wyfjes, of het elkander betwisten van eene goede legplaats. In gevalle 'er één tegen twee vegt, komen andere de zwakste party te hulpe; geduurende het gevegt steeken de zwemmende toekykers de koppen boven de golven uit, en zien den stryd, voor eenigen tyd, met bedaardheid aan, tot zo lange zy eene reden meenen te vinden om zich in den stryd te mengen. Het gebeurt zomwylen, dat deeze strydende legers van Zeebeeren een plek gronds van twee of drie Wersten op 't strand beslaan; de lugt weergalmt als dan van hun schriklyk getier en brullen. Niet zeldzaam gebeurt het, dat de strydende Partyen een wapenstilstand van een uur maaken, om, geduurende dien tyd, de kragten te herzamelen. Zo lang deeze wapenstilstand duurt, liggen zy vreedzaam, zonder eenig gevaar, by elkander. Vervolgens staan de beide Partyen schielyk op, en hervatten het gevegt met verdubbelde woede. Dit gaat zo verre, en loopt tot die hoogte, dat zy elkander in zee vervolgen; wanneer de overwinnende Party de overwonnene na den oever sleept, en zo langen tyd byt en mishandelt, dat hy verzwakt en kwynend nederlegt, en voorts afgemaakt wordt door de klaauwen en snavels der rondsom zwervende Roofvogelen.

Het gezag, waar mede de Mannetjes de Wyfjes en het Kroost regeeren, wordt menigmaal, op eene zeer dwinglandsche wyze, betoond. Wanneer de Wyfjes, door de Jaagers aangevallen, de Jongen verlaaten, en uit vreeze de vlugt neemen, zo dat de Jongen den Jaageren in handen vallen, staaken de Mannetjes terstond het vervolgen van den gemeenen vyand, en vallen op het Wyfje aan, om 't zelve, als 't ware, rekenschap af te vorderen wegens het geen van de verlaatene Jongen geworden is. Zy vatten de Wyfjes met hunne tanden, en smyten ze met geweld tegen de rotzen: de Wyfjes, door deeze behandeling geteisterd, werpen zich neder, en kruipen voor de voeten van haaren dwingeland, doen allerlei liefkoozingen, ja men wil dat zy een vloed van traanen storten. Terwyl het Mannetje voortvaart met de strafoefening, gaat hy grommende heen en weder, de oogen rollen hem in den kop, even als by de Landbeeren, wanneer dezelve toornig zyn; doch de woede bedaard zynde, vangt ook het Mannetje aan met den dood of het gemis der Jongen te beweenen.