Laagheid en kruipende vleitaal van den cardinaal De Polignac.
Niets kan treffender en tevens kwellender weezen, dan de laagkruipende Vleijery te zien, waar toe Mannen van Vernuft en Bekwaamheid zich somtyds vernederden. Wanneer lodewyk de XIV zyne pragtige Tuinen te Marly aan den Cardinaal de polignac vertoonde, werden zy, onder die wandeling, overvallen door een Regenvlaag. De Koning gaf zyn leedweezen te verstaan, over het nadeel, 't welk 's Cardinaals Kleeding door dien Stortregen zou lyden. Ah! Sire, la Pluie de Marly ne mouille pas! ‘Och! Sire, de Regen van Marly maakt niet nat!’ - Hoe zeer vergat te dier gelegenheid de Schryver van den Anti - Lucretius zich zelven!