Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1800

Het Kasteel van Mortimore, een Fransch Vertelsel. Uit het Engelsch in het Fransch over-gebragt door den Burger M.... en in et Nederduitsch vertaald, door Mr. J.C.V.S. Te Amstel-dam, by Pieter Jansz. In 8vo. 175 bl.

Eene elendigere Vertaaling dan deze hebben wy in lange niet onder onze oogen gehad. Mr. J.C.V.S. toont noch denkbeeld te hebben van eenen goeden styl, noch van de eenvouwigste regelen der Hollandsche taal, noch van het gebruik der zin- en snyd-tekens; behalven dat hy zich hier ook ter vertaaling gekozen heeft een droog en verveelend Vertelzel van Spookeryën en Geestverschyningen, die hun wonderbaar voorkomen aan kunstig ingewikkelde en geheimzinnige omstandigheden verschuldigd zyn, en eindelyk eene natuurlyke ontknooping hebben. Kluchtig ziet daarteboven deze Vertaaling 'er uit, door de menigvuldige afbreeking-tekens der syllaben; even als of Mr. J.C.V.S. voor kinderen schryft, om dezelven in het spellen te onderrichten. Als dus zyne overige kundigheden gelyk staan met die in 't vertaalen, dan weeten wy waarlyk niet, hoe hy aan den tytel van Meester gekomen is.

Dewyl het ons onmooglyk geweest is, dit armhartig stuk met genoegzaame oplettendheid te doorloopen, om 'er een beknopt uittreksel van te laaten volgen, en zulk een uittreksel voor onze Lezeren even onbelangryk, als voor ons de samenstelling daarvan lastig zoude zyn, oordeelen wy hen meêr te zullen vermaaken, wanneer wy hier eene letterlyke proeve laaten volgen van de wyze der vertaaling zelve; zullende wy ons (dewyl alles toch even fraai is) slechts by de vóór ons

[p. 307]

openliggende zeven en vyftigste bladzyde bepaalen; dus leest men dáár:

‘Alles was, dadelyk, tot een vermomd bal in de tuinen geschikt geweest; maar, het weder niet gunstig zynde, had men, om dat te-ver-vangen, de groote ver-trekken van het kasteel in gereedheid gebragt, en, ondanks de tege-zin, die, al-tyd, stand greep, tegen de plaats en noodlottige tooren, had Mortimore, ver-rukt over de uit-slag zyner in-zichten met zyn zoon, niets gespaard, om de dans-zaal te-ver-çieren, en haar, overeenkomstig een, zo, schoone gelegenheid, in-terigten.

Op slag van 10 uuren, wierden de deuren geopend, en de ver-trekken wierden vol van al de na-burige Adel, die verzogt was.

Een gulle en levendige vrolykheid heerschte, in dit gezelschap, en, zelf, Anna en Fitz-Elliott, door de glans der lichten en door de toonen der musyk, weder, moed gevat hebbende, scheenen vergeeten te-hebben, dat zy, des-anderendaags, scheiden moesten.

Het dansen gong, zonder ver-hindering, voort en, met de grootste vreugde, tot midden-nacht; toen, opende men de deuren der eet-zaal, en, eens-klaps, tot groote verwondering van al de aanschouwers, zag men, door een zy-deur, een groote gedaante, van het hoofd, tot de voeten gewapend, de visier om hoog, een bleek aan-gezicht, even-als dat van een doode, en een trotsche en dreigende oog-opslag, binnen-treeden. Dit ver-schynzel gaf de hand aan een dame, in het wit gekleed, het hoofd, met een, zwarte, sluijer, over-dekt, en een, brandende, toorts, in de hand houdende.

Het geheel geslacht Mortimore, over deeze, onverwachte, ver-schyning, verbaasd, had, dadelyk, gedagt, dat het iemand van het gezelschap was, die die vermomming bewerkstelligd had, om zich te-ver-maaken; maar, wel-dra, beeter, onder-richt, vergaderde zy zich, by elkander, en maakte een-en-de-zelfde groep uit. De twee spooken gingen hen voor-by, in een verschrikkelyke stilte, en, eens-klaps, door een andere deur uit-gaande, verdweenen zy.

Mortimore had moeite, van zyn schrik te-ont-vynzen, maar, zyn dochter, boven-maate, ontsteld, over een, zo vreesselyke, beschouwing, klaagde over een, hevige, ongesteldheid, en begaf zich naar haar kamer; Fitz-Elliott, zelf, en Anna waaren door een, zo, vreemd, voor-val, ten uiterste, ontzet, en het geheel gezelschap sprak van niets anders. Het avond-maal duurde niet lang, en de bekoorlykheeden der musyk konden de donkere wolk, waar-mede de verschyning der 2 spooken dit luister-ryk gezelschap bedekt had, niet, verdryven.

[p. 308]

Mortimore deed, zich, te ver geefsch geweld aan, met te-verzekeren, dat de ongesteldheid zyner dochter, de weezenlyke oor-zaak was van het verdriet, waar-door men hem, geheel-en-al, getroffen zag; het geheel gezelschap oor-deelde, dat daar eenig geheim onder ver-oorgen was, en, daar voorheen, in het dorp, eenige, osse, geruchten geloopen hadden, dat het kasteel door spooken bezogt wierd, herinnerde, zich, dat een ieder, om het zeerst, en, na het-geen was komen tegebeuren, veranderde de ligtgelovigste hun twyffelingen in zekerheid,’ enz.