Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1799

De Lykroof, Tooneelspel. In één Bedryf. Te Amsteldam, by P.J. Uylenbroek. In 8vo. 48 bl.

Dit Stukje, door heimbert paul friedrich hinze oorspronglyk in het Hoogduitsch vervaardigd, heeft hoofdzaaklyk dezen inhoud:

Arnold, die zich tegen zyne braave Vrouw Magdalena zeer onbehoorlyk gedraagen, en het door haar aangebrachte huwlyksgoed van tyd tot tyd op eene schandelyke wyze verteerd heeft, verliest deze zyne Echtgenoote door den dood; even als by haar leven, verzet hy zich ook nu met nadruk tegen het huwlyk zyner Dochter Grietje, met Marten, een' jongen Boer, uit hoofde van ongegronden haat tegen diens Vader; en het humeur van Arnold is nog ondraaglyker geworden, daar zyne Vrouw met toestemming van het Gerecht, alle de haar nog overgeblevene kleinodiën met zich heeft doen begraaven, om haaren Man door armoede tot een betaamlyker gedrag te rug te brengen. Zekere baatzieke Gerechtsdienaar, en Vriend van Arnold, met naame Flick, biedt hem zyne hulp aan, om des nachts in het graf van Magdalena in te breeken, en hetzelve van de daarïn liggende kostbaarheden te berooven. Terwyl zy dit bewerkstelligen, herleeft de slechts flauw geweest zynde Magdalena onverwacht, waardoor de beide roovers verschrikt heenvluchten. De Vrouw van Arnold wordt met hulp van eenige boeren te huis gebracht, en verkrygt van haaren beängsten Man zeer gemaklyk de toestemming tot het huwlyk van

[p. 599]

Grietje met den goeden Marten, schenkt Arnold tot belooning alles, wat zy van waarde bevolen hadt in de doodkist te sluiten, en, haare handen over de beide gelieven uitstrekkende, geeft zy hun dezen moederlyken raad: ‘Gy, wier zeldzaam trouwverbond, door de hand van eene wederöpgewekte, zegenend wordt ingewyd! bemint elkander, verdraagt elkander, blyft maatig, blyft behoeftig, en neemt boven alles, om veilig te kunnen rusten, geene andere kostbaarheden met u in het graf, dan den roem van deugdzaam geweest te zyn en de traanen van hen, die om het verlies van u zullen weenen!’

De standvastigheid en getrouwe liefde van den braaven Marten, by alle de bedreigingen van Arnold; de eenvouwigheid en bygeloovige schroomächtigheid van Grietje, zoo wel als haare tedere liefde voor haare overledene Moeder; de woeste gedragingen van Arnold, en de snorkeryën van Flick, geeven aan dit anders niet zeer belangryk Tooneelstukje eene verscheidenheid, waardoor het zich aangenaam laat leezen, en, zoo wy gelooven, ook, als een goed Naastukje, ten Tooneele zoude verdienen gevoerd te worden.