Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1799

Mr. Jacobus Blauw, laatst Envoye Extraordinair der Bataafsche Republiek aan het Hof van Weenen, aan het Uitvoerend Bewind der Bataafsche Republiek. In den Haage, by I. van Cleef, 1798. In gr. 8vo, 22 bl.

Mr. j. blauw, die, gelyk hy schryft, in eene tedere en gewigtige betrekking, zints den aanvang der Revolutie, tot de Bataafsche Republiek gestaan heeft, vindt zich, schoon wedergekeerd tot den kring van een eenvoudig Burger, genoopt, om het Uitvoerend Bewind kennis te geeven van zyne terugkomst hier te Lande, en hunne aandagt op zyn Persoon, op zyne Handelingen, een oogenblik te vestigen.

Daar de tydsomstandigheden, waar in wy leeven, als mede de aart en natuur zyner geweezene betrekkingen tot den Staat, geene volledige ontwikkeling van zyn gedrag, zedert de eerste oogenblikken der Revolutie, gedoogen, en andere redenen hem wederhouden, om het twistgeding met zyne heimlyke vyanden onder het oog des Uitvoerenden Bewinds te brengen, bepaalt hy zich, om een kort en eenvoudig Tafereel op te hangen van zyne daaden, van zyne handelingen, van zyne gevoelens, van zyne oogmerken, en eindelyk van zyne wenschen.

Ten deezen einde spreekt hy, by den aanvange, van zyn eerste Ministerie te Parys. - Voorts van zyne Zending na Italie. - Van zyn post als Lid der tweede Nationaale Vergadering, en bedryf als Voorzitter in dezelve, - Van zyne Tekening der Acte van drie-en-veertig

[p. 30]

Gedeputeerdens, en wat daaromtrent ten zynen opzigte voorviel. - Van het deel, 't geen hy nam in 't gebeurde op den 22 January, en zyn gevoelen deswegen, als mede over de toen gevolgde maatregelen. - Van zyn vertrek na Parys. - Van zyne bestemming na Straatsburg, en het nederleggen zyner Bediening als Envoye Extraordinair aan het Hof van Weenen. - Hoe hy, eindelyk, zints de gebeurtenis van 12 Juny, zich van de behandeling van alle Staatsbelangen onthouden heeft.

Dit alles zeer beknopt voorgedraagen hebbende, luidt het slot, 't geen wy afschryven. ‘Heb ik intusschen, Burgers Directeurs! zodanig gedagt, geschreeven en gehandeld in het midden der Staatsberoeringen, ik agt my aan myn Vaderland, aan my zelf, aan myne eere, aan myne staatkundige gevoelens, verpligt in het openbaar te verklaaren, dat ik, na dat alle de stukken, die betrekking hebben tot den dag van den 12 Juny, door my bedaardlyk zyn geleezen en overwoogen, na dat ik byzonder onder het ooge gekreegen heb de depêche van het Inconstitutioneele Bewind, aan den Minister buis geschreeven, waar in de Leden van dat Bewind liever de Hoofden van eene zogenaamde uitsluitende Factie, dan de eerste Magistraatspersoonen van een vry en deugdzaam Volk begeerden te zyn, dat ik, zeg ik, my volkomen overtuigd heb, dat de Revolutie van 12 Juny voor 's Lands waare Vryheid, rust en zekerheid, ten allerhoogsten noodzaaklyk was, en dat dezelve moet aangezien en gehouden worden als een gevolg van de gebeurtenis van 22 January, welke ik op alle mogelyke wyze heb tragten voor te komen.

Ik maak, dieshalven, nog minder zwaarigheid te verklaaren, dat ik het tydstip, waar op het Volk plegtig is opgeroepen geworden, om op eene wettige wyze deszelfs Representanten te kiezen, als een allergezegendst en gelukkigst Evenement voor de Bataafsche Natie heb beschouwd, en dat ik my, met alle waare Vrienden der Vryheid, verblyde, dat op de puinhoopen van onwilligheid, onregtvaardigheid, willekeur, heerschzugt, eigenbelang, wanorde, dwaasheid en regeeringloosheid, gevestigd is een Constitutioneel Wetgeevend Lichaam en een Uitvoerend Bewind, welke in derzelver hoog Bestuur tot een rigtsnoer schynen aan-

[p. 31]

genomen te hebben, alle verdere politieke Actien en Reactien te stuiten, en welker Staatkunde gegrond is op gemaatigdheid, regtvaardigheid, orde, eenvoudigheid, rust en vrede.

Ik zou my dus (om my te bedienen van de woorden van den waardigen Franschen Minister lombard de langres) als voor het ongeluk van myn Vaderland gebooren moeten beschouwen, indien ik, by myne aankomst hier te Lande, niet met al de opregtheid van myn hart verklaarde, in den kring als Burger, alles te zullen toebrengen wat van my afhangt, om de jegenswoordige orde van zaaken, die ik als het waar en eenig gewrogt des Volks beschouwe, op alle mogelyke wyze te helpen handhaaven, door, aan myne Landgenooten, een voorbeeld van Burgerlyke onderwerping te geeven aan alle zodanige wetten en bevelen, die uit den boezem der wettig aangestelde Magten zullen voortkomen, en zonder welke Burgerlyke onderwerping, (zo zy niet door het geheele Volk wordt aangenomen) in myne oogen, alle Rangen en Staaten, vroeg of laat, tot hunnen totaalen ondergang moeten heen snellen.’

Dit Stukje is uit Rotterdam den 27 October des jaars 1798 ondertekend.