|
| |
| |
| |
De mensch.
Welk schepzel is 't, dat, groot van waarde,
Door 't vuur van eng'len deugden gloeit,
Dat teffens aan het stof der aarde
Door grove lusten is geboeid?
Dat op zyn vlugtig denkvermogen
Door starren-kreitzen, - hemelboogen
Tot in 't onzichtbaar geest'ryk zweeft,
Maar, van die hooge vlugt bekomen,
In dart'le wellust, - yd'le droomen
Als een verachte maade leeft?!
Het is de mensch, die aardsche koning,
Wiens geest, met eng'len-glans vervuld,
Het vleesch heeft tot zyn donk're wooning,
Waar mêe Gods beeld'nis is omhuld:
De mensch, wiens geest, met stof omwonden,
Des Scheppers deugden kan verkonden,
Daar hy ze in 't boek der schepping leest,
Die naast den Seraph staat verheven,
Door liefde en dankbaarheid gedreven
Gods deugden mint, zyn' wetten vreest.
Verheven schepzel! schoone trekken
Staan in uw' blanke ziel gedrukt,
Die u tot ed'le daaden wekken
Door welke 't menschdom word verrukt;
Voor 's Hoogsten's voet-schabél gebogen,
Slaat gy vol eerbied biddende oogen
Op 't Godlyk schoon in 't grootsch heeläl,
Gy roemt Gods magt in starren-kringen,
In schepz'len, die u hier omringen,
Met Seraphynen lofgeschal.
De glans des beelds van 't beste Wezen
Blinkt in uw menschen-min en deugd,
Wier êelste vrugten zyn te leezen
In 't heil, 't welk 't zuchtend hart' verheugt:
Gy wilt hulpvaardigheid betoonen
Zelfs hun, die uwe goedheid hoonen,
| |
| |
En streeft op liefde vleug'len na
Hem, die, - met Adams kroost bewogen,
Dat schuldig kroost met mededogen
Sloeg in zyn Vaderliefde gâe.
Uw lust om rampen te verligten,
Waar onder 't menschdom dikwerf zucht,
Doet u de schoonste daên verrichten,
En baart in 't eind' de zoetste vrugt.
In weldoen smaakt gy zaligheden,
Die 't rampvol leven in een Eden
Herscheppen, ja! gy proeft de vreugd',
Die, uit volbragten pligt geboren,
In zaal'ger oord hun is beschoren,
Die hier getrouw zyn aan de deugd.
Gy kunt u boven 't stof verheffen,
En uw' bestemming gade slaan,
Uw eindeloos geluk bezeffen,
Wen 't levens-licht zal ondergaan;
Van dat geluk schetst gy taf'reelen,
Die 't hart bekooren, - zinnen streelen,
Met scheppende verbeeldings-kragt;
Gy snelt langs steile deugden-wegen
't Verrukkend heil der Eng'len tegen,
Dat u naast hun in 't geest'ryk wagt.
Is 't moog'lyk, dat dit treflyk wezen,
't Welk de êelste kiem in 't harte draagt,
Zich door de wellust laat beleezen,
Zich tot den dierenstand verlaagt?!
ô Ja! in grove lust verzonken,
Zyt gy, ô mensch! van vreugde dronken,
Wen u 't vermaak der zinnen streelt;
Gy durft de stem der reden smooren,
Naar 't toverlied der ondeugd hooren,
Terwyl het kwaad uw hart' vereelt.
Voortreflykst Dier! herneem uw waarde,
Verhef u tot uw waaren stand,
Vlie de ondeugd, die u boelt aan de aarde,
Slaa 't oog op beter vaderland;
| |
| |
Streef, - streef langs 't pad der deugd naar boven,
Uw doel zy steeds om Hem te looven,
Die u 't verheven aanzyn gaf,
Betreed het spoor dier stervelingen,
Die naar een' eeuwige eer-kroon dingen,
Reeds blinkende in het donker graf.
De glans der deugd en reine zeden
Straale in u door met Godlyk licht,
Voor haar moet in weldaadigheden
Een altaar worden opgericht;
Hoe grootsch is 't, schoon aan 't stof gebonden,
Door daên, die 's Scheppers roem verkonden,
Te grenzen aan der Eng'len deugd;
Op aard' dien glans ten toon te spreiden,
Die stervelingen kan bereiden
Voor Seraphynen hemelvreugd!
Wat troost! in deeze hoop te sterven!
't Vooruitzicht op een beter lot
Doet u gerust al 't aardsche derven,
Gy streeft naar 't Godlyk heilgenot:
Laat vry de dood uw lyf ontzielen,
Uw sterfelyk gebouw vernielen,
Uw' ziel legt slegts den sluyer af,
Waar mêe ze op aarde was omwonden;
Haar stoflyk huis word slegts verslonden:
Neen! 't rust een poos in 't somber graf.
De Algoedheid zal de keen ontwinden
Van dien tot stof vermaalen leest,
't Verrezen lighaam eens verbinden
Met uwen afgescheiden geest,
Hoe heerlyk zal uw heilstaat wezen.
Wen ge uit vergank'lyk stof verrezen
In de eng'len reyen word geschaard!
Maar wie kan 't heil van Seraphs maalen,
Waar naast ge in 't hemelryk zult praalen!!
Myn lier is hier toe niet besnaard.
d. van der schaaf.
v.d.m.
Limmen,
den 9 October 1797. |
|
Auteursrechtvrij