Ambten zyn Last-posten, aangetoond in eene Redenvoering, uitgesproken in een Gezelschap van Vaderlandlievende Ambtenjaagers. Magister Artis, ingeniique largitor venter. In Holland, 1797. In gr. 8vo. 29 bl.
Eene niet ongeestige Satire op het groot aantal, zich noemende, Vaderlandlievende Burgers, welke der Revolutie om geene andere reden zyn toegedaan, dan voor zo veel zy hen in de gelegenheid stelt, om, door het verkrygen van een gemaklyk en voordeelig Ambt, in gemak en weelde hunne dagen te slyten. Men ontmoet hier, 't geen aan soortgelyke Opstellen dikmaals ontbreekt; de Redenaar houdt voet by stuk, en weet de schimprede doorgaans vol te houden. Aan sterke en geestige slagen ontbreekt het niet; en de Spreeker laat duidelyk zien, dat het schryven in eenen beschaafden styl hem niet oneigen is. Zie hier een der nutte gevolgen, welke hy uit zyne betoogde Stelling afleidt: ‘Zyn de Ambten Last posten, dan handelen wy niet berispelyk, maar integendeel pryslyk en menschlievend, wanneer wy 'er ons onophoudelyk op toeleggen, om deezen of geenen Medeburger van zyn ambt te ontzetten, ten einde wy hetzelve voor ons verkrygen. - Wanneer wy ons dag en nacht op het removeeren toeleggen, en in onze Clubs- en Volks - Vergaderingen ons heesch en paarsch schreeuwen tegen eenige Aristocraaten en Oranjevrienden, welken nog een stukje brood door hun Ambt behouden hebben, zyn wy altyd in staat, om ons tegen het verwyt van eigenbaat en wraakzucht te dekken. Zoeken wy iemand te removeeren, wy zoeken tevens, hem het leeven aangenaamer en genoeglyker te maaken; hem te ontslaan van die lastige en vermoeiende bezigheden, aan welken hy, uit hoofde van zyn Ambt, onderworpen is. - Dat dan de laster ons aangrimme en zyn zwadder op ons werpe, allen die door het nieuwe licht, welk wy ontstoken hebben, geleid worden, en de zaaken beschouwen, gelyk wy wenschen, dat ze beschouwd zullen worden, zullen aan onze removeerzucht den naam van deugd en menschlievendheid geeven.’