Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1797

Toevallig Gesprek van twee Leden der Gereformeerde Kerk, over de vier Brieven van D.C. van Voorst, Predikant te Amsterdam. Met betrekking tot den Brief der Remonstrantsche Broederschap aan alle de Leeraars en Opzienders der Protestantsche Gemeenten in Nederland. Te Amsterdam, by J. van der Burgh en Zoon, en veele anderen. In gr. 8vo. 16 bl.

In dit zoogenaamd toevallig gesprek van twee leden der Gereformeerde Kerk worden de vier Brieven van den Amsterdamschen Kerkleeraar van voorst zeer streng gegispt, als behelzende een beuzelachtig gekibbel, en

[p. 340]

derzelver Schryver, op eene onzachte en ruwe manier, ten toon gesteld, als een man, dien het alleen om den broode te doen is, en die zich anders, zoo hy 'er zyn tractement maar mede kan behouden, met de Remonstranten wel zou willen vereenigen. Wy zyn het ook, blykens onze recensie van gemelde Brieven^(*), geenzins in alles eens met den Schryver; maar zulke vermoedens zyn haatelyk. Dit is geenzins de weg, om nader tot elkanderen te komen. Christelyke liefde maakt onderscheid tusschen dwaalingen van verstand en hart, en wordt niet verbitterd. Dit geheele geschryf, waarvan de Aucteur, die zich kennelyk voordoet als een heet begunstiger van den voorslag der Remonstranten, wel niet by de Gereformeerden schynt t' huis te hooren, mag eens doen lachen; maar inlichting over de zaak in geschil, en nog minder verbetering van anders denkenden, hebbe men 'er geenzins van te verwachten.

(*) Zie Alg. Vad. Letteroef. voor 1797, bl. 152.