Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1797

Historie en Gedenkschriften van de Maatschappy, tot redding van Drenkelingen, opgerecht binnen Amsterdam, MDCCLXVII. Twaalfde Stukje: Te Amsterdam, by de Erven P. Meijer en G. Warnars, 1796. In 't geheel 131 bl. in gr. 8vo.

De voortreffelyke Maatschappy, tot redding der Drenkelingen, vaart in dit Stukje voort, met verslag te

[p. 302]

geeven van haare zeer heilzaame verrichtingen, en van de omstandigheden, onder welke een groot aantal van in het water gevallen persoonen van verschillende jaaren, door gepaste hulpe, uit een schynbaar doodelyken toestand, tot voorige gezondheid zyn hersteld. In de Voorrede geeven de Bestierders der Maatschappye verslag van den Huishoudelyken toestand haarer Inrichting, en van haare Correspondentie met verscheidene Collegien en persoonen. Hier op gaan zy over tot het verhaalen der gevallen van herstelde Drenkelingen, die, van den 16 January 1793 tot den 16 December 1795, in het geheel een getal uitmaaken van honderd vyf en dertig persoonen.

Schoon de berichten deezer gevallen, gelyk uit den aart der zaake volgt, veelal van een gelyksoortigen aart zyn, bevatten echter zommige derzelver aanmerkenswaardige omstandigheden, die de aandagt onzer Leezers dubbeld waardig zyn. Dus wierd, volgens Geval V, eene Vrouw uit het water gehaald, na dat zy daar een half uur lang had ingelegen, en bekwam echter, schoon het noch wel een half uur lang aanhield, eer de vereischte middelen konden worden aangewend, met welke men een uur lang aanhield, eer 'er zich eenige tekenen van leven opdeeden. Voorts komen 'er noch een aantal van gevallen in voor, in welke de geredde persoonen een half uur lang of daaromtrent in het water hadden gelegen, en niet, dan na een aanhoudenden arbeid van een uur of langer, door behulp van Tabaksrook, warmte, wryven met Brandewyn, enz. zyn hersteld, 't geen een ieder, die zulke gevallen mogt komen by te woonen, tot eene heilzaame waarschuwing kan verstrekken, om in dezelve den moed niet te spoedig op te geeven, maar, met het aanwenden der gepaste middelen, steeds een uur of drie aan te houden, eer men de hoop geheel verlooren geeft.

Noch blykt uit pag. 31, 72, 75, 89 en 102, dat persoonen, wier aars geheel open staat, en wier oogappelen op eene wanhoopige wyze verwyderd zyn, echter ook noch weder in het leven kunnen worden hersteld, 't geen alle opmerking verdient, dewyl die beide omstandigheden, door veele Geneesheeren, voor ontwyfelbaare tekenen van een reeds aanwezenden dood worden gehouden. Edoch het onderscheid tusschen het allerkleinst, maar toch weder herstelbaar leven, en den waaren dood, is zo gering, dat het voor onze zintuigen onmerkbaar is; waar uit genoegzaam volgt, dat alle ar-

[p. 303]

beid, om ontwyfelbaare tekens van onderscheid te vinden tusschen een waaren en schynbaaren dood, (het lang verloop van tyd en de waare verrotting uitgezonderd) geheel en al vergeefsch is.

Van harten wenschen wy, dat de Maatschappye zal voortgaan, met van tyd tot tyd haare nuttige Werkzaamheden en Waarneemingen tot kennis van het Publiek te brengen, om daar door de Verlichting, omtrent dit stuk, onder onze Natie verder uit te breiden, en dus tot een middel te verstrekken, om een groot aantal Drenkelingen, die anderzints onfeilbaar zouden omkomen, te doen herleeven.