Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1796

De hoogdpgeimelde koninglyke Godgeleerde.
Eene waare Geschiedenis^(*).

Onder de Koningen van Engeland, staat jacobus de I voor den Man bekend, die den naam van een Koninglyk Godgeleerde mogt draagen, en in die hoedanigheid door de Godgeleerden der bovendryvende Partye als aangebeden werd. Veele voorvallen draagen hier blyk van; een zeer meldenswaardig is het volgende.

De Lieden in Engeland, die onvergenoegd waren over den vastgesielden Godsdienst, waren te talryk, en van te veel aanziens, om niet geregtigd te weezen tot een staatlyk gehoor, 't geen zy verwierven. Diensvolgens werd 'er eene Zamenkomst te Hamptoncourt vastgesteld, op welke acht Bisschoppen en vyf Dekens verscheenen, om 's Konings Party te onderschraagen, in tegenkanting van de Puriteinsche Godgeleerden. Uit het ongelyk getal en den rang der strydende Partyen viel ligt op te maaken, welke de uitslag zou weezen.

De meest in 't oog loopende Perfonaadje in deezen kring was de Koning zelve, wien thans de gunstigste gelegenheid gebooren werd, om, ten aanhooren zyner hem bewonderende Onderdaanen, de uitgebreidheid zyner Godgeleerde kundigheden ten toon te spreiden. Op deeze liet hy zich niet weinig voorstaan; en zyn trots, in dit geval, outving niet weinig

(*) Uit The History of Knowledge, Learning and Taste, in Great-Brittain, daring the Reign of King james the First, in the New Annual Register for the Jear 1793.

[p. 419]

voedzel uit de toejuichingen, welke hy, by den aanvang deezer Byeenkomst, uit den mond van de voornaamste Godgeleerden ontving, die, als om stryd, den Vorst den wierook der vleierye toezwaaiden.

Bisschop banckoft viel op zyne knieën, en uitte deeze woorden: Ik verklaar, myn hart smelt van vreugde, om dat de Almagtige god, in zyne byzondere gunste, ons zulk een Koning geschonken heeft, als 'er zints den tyd van christus niet geweest is. - De Kanselier egerton merkte op: dat hy nimmer een Koning en Priester zo volkomen in één Persoon vereenigd gezien hadt! - En de Aartsbisschop whitgist, het nog hooger willende brengen, riep, by zeker Voorstel door den Koning gedaan, als in verrukking uit: Ontwyfelbaar spreekt uwe Majesteit door den byzonderen bystand van gods Geest!