Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1792

Beschryving van den vulcaan op het eiland St. Lucia. Door den Heer Cassan, M.D.

‘De Antilles zyn vol voetstappen van uitbarstingen der Brandende Bergen, als Lava, Puinsteen, Zwavel-Aderen, en heet Waterbronnen. Het Eiland St. Lucia levert de aanmerkelykste op. In 't gedeelte, doorgaans la Soufriere geheeten, ziet men een uitgedoofden Vulcaan, waarvan de Heer cassan ons de volgende Beschryving geeft, ter plaatze zelve vervaardigd.’

Deeze Vulcaan, zegt hy, maakt een gedeelte uit van een Keten zeer spitze Bergen, die zich van het Noord-Oosten tot het Zuid-Westen, over de lengte van 't geheele Eiland, uitstrekt. Dewyl dezelve twee mylen van de Stad aflegt, gaat men 'er te paard heen. Het Land is bergagtig en doorsneeden met waterstroomen, maar van eene vrugtbaarheid, die voor de naby liggende plaatzen van den Etna en den Vesuvius niet behoeft te wyken. Men heeft geen halve myl afgelegd, of ontdekt een Zwavelstank. Waadende gaat men door veele beekjes, met oevers die de kenmerken draagen van Zout- en Yzeragtige deeltjes.

Aan den voet des Bergs geuaderd, slaat men eenen weg op in de rots gemaakt, en slangswys loopende tot

[p. 160]

het binnenste des Monds; waar aan den eenen kant zich een bykans loodlyn-steile Rots opdoet, en aan den anderen kant, een diepte uit welke een Rook opryst, die het gezigt verduistert en de ademhaaling dermaate aandoet, dat veelen, te zwak om zulks uit te staan, te rugge treeden. Deeze werkt ook op de Metaalen, en maakt inzonderheid het Zilver zwart.

Te paard klimt men tot den top des Bergs, en van daar daalt men te voet neder, door een eng en bogtig pad, tot den grond des Koms, gevormd door een zwavelagtige en brandende Aardkorst, waarin men dikwyls tot de enkelen nederzakt, en groot gevaar loopt om de voeten te branden, als men zich niet van wel sterke laarzen voorzien heeft.

De Bronnen van kookend Water, die op veele plaatzen in deezen Kom ontspringen, zyn twee en twintig in getal, eenige deezer zyn meer dan twintig voeten breed, en verheffen zich kookende ter hoogte van vier en vyf voeten; zonder dat, nogthans, de hette van dit Water zo groot is als die der Dampen, die uit eenige openingen, aan de zyden van den Mond, uitwaassemen, in welke de Thermometer tot tien graaden boven de hette van kookend Water tekent. Deeze spleeten zyn omkorst van gesublimeerden, en zomtyds gecrystalliseerden Zwavel, gelyk andere gedeelten van deezen Vulcaan veel Kalk en Vitriool Crystallen opleveren.

De Heer cassan gelooft, dat de Zwavel, de Vitriool en de Aluin, welke men hier zou kunnen verzamelen, een aanmerkelyken tak van Koophandel zou kunnen vormen; hy wanhoopt zelfs niet hier Yzer te kunnen vinden; eene ontdekking, die, in deezen oord der Wereld, zeer dierbaar zou weezen; hy gelooft ook, dat de heet Waterbronnen, in de Geneeskunde, dienst zouden kunnen doen.

De diepte des Monds is zestig Roeden boven de oppervlakte der Zee. De vrye en onbelemmerde uittogt der Uitwaassemingen schynt de nabuurschap te ontheffen van alle vrees voor deezen Vulcaan, en de overvloed van Water, die denzelven vervult, schynt zelfs het ontbranden te beletten. De Heer cassan gelooft, dat dit Water, door onzigtbaare Kanaalen komt van een ander gedeelte des Bergs, wiens zeer hoog verheeven kruin eene soort van Kom vormt in de gedaante van een Tregter, in welke de Wateren van den Dampkring zich verzamelen, en neder-

[p. 161]

storten in eene onderaardsche verzamelplaats, vanwaar zy zich in dampen opheffen, door de openingen van den ouden Mond. Deeze Dampen, vervuld met zo veele Vulcaanagtige stoffen, die zomtyds een zeer sterke reuk verspreiden, vier mylen in het rond, zyn geenszins schadelyk voor het dierlyk leeven. Men ziet, integendeel, dat de Inwoonders van St. Lucia eene grootere maate van gezondheid genieten, en een hooger trap van jaaren bereiken, dan die der omgelegene Eilanden.