Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1792

Gezangen van Mr. P.L. van de Kasteele, voorheen Raad en Pensionaris van Haarlem. Te Utrecht by de Wed. J. van Terveen en Zoon, 1790. In gr. 8vo., 128 bladz.

Twintig uitmuntende Gezangen, alle op zedelyke Onderwerpen gericht, maaken den inhoud van dit Werkje uit, dat den Heere van de kasteele eer aan doet. Zy zyn getyteld: 1) De Voortreffelykheid der Menschheid. 2) Aan God. 3) Aan Jesus. 4) 't Feest der Christenen. 5) Jesus geboren. 6) Gods Zoon in 't Vleesch. 7) Jesus verdreven. 8) Gods Zoon mensch geworden om te lyden. 9) Jesus vrywillige vernedering. 10) De nederige Jesus. 11) Jesus grootheid. 12) Jesus de Vriend der Waarheid. 13) De nagelaaten afbeelding van den Zaligmaaker. 14) Jesus onschuld. 15) Jesus onze verzoening by God. 16) Jesus Opstanding. 17) Feestzang by Jesus Opstanding. 18) Jesus ten Hemel. 19) De mensch by God. En 20) De Lente. Onderwerpen die op zich zelven zo belangryk zyn, als de Dichter hen keurig heeft uitgewerkt. Het eerstgeplaatste strekke hier ten bewyze.

[p. 216]

De voortreffelykheid der menschheid.

 

De Vleizucht moog een lofzang zingen,

 

Als Heerschzucht menschenbloed vergiet,

 

Om volken door haar wenk te dwingen;

 

Zy schat, onsterflyk mensch! zy kent uw grootheid niet.

 

 

 

Geen troon verheft, geen stulp vernedert;

 

Het goud versmelt, en de eer is schyn;

 

Maar 't hart, door eedler smaak vertederd,

 

Zingt vrolyk; ‘'t Is voor my genoeg, een mensch te zyn.’

 

 

 

Voortreflykst Schepsel! Heer der Aarde!

 

Uws Makers liefde! Uws Makers beeld!

 

Gevoel, als Gods geslacht, uw waarde,

 

En toon, dat in uw geest de Geest der Godheid speelt!

 

 

 

Zo pronktet ge eens, gelyk een çeder;

 

Dan ach! nu ligt ge in 't stof geveld:

 

Gy storttet van uw hoogte neder,

 

Daar ge, al wat u omringt, hier tot verwoesting stelt.

 

 

 

En nog wil God de menschheid eeren:

 

Gods Zoon werd mensch, en stierf op aard',

 

Leer menschdom, leer uw zelf waardeeren;

 

Zo veel is uw behoud zelfs aan de Godheid waard.

 

 

 

Al moog deeze Aarde een handvol schynen

 

By 't groot Heeläl, een stip by God;

 

Al ziet ge u op dit stip verdwynen;

 

De menschheid van Gods Zoon plaatst menschen naast by God.

 

 

 

Hy heeft uw schuld op zich genomen,

 

En is tot ons met 's Vaders Geest,

 

Tot God met ons rantzoen gekomen:

 

Hy is een mensch by God, en God by ons geweest.

 

 

 

Hy heeft de menschheid hoogst verheven,

 

God zag in Hem, schoon 's Menschen Zoon,

 

De heiligheid der Godheid leven;

 

En wy, wy zien in Hem de menschheid op Gods troon.

 

 

 

Daar mag Zy 's Waereld lot bestieren,

 

Ten nutte van de Broederschaar:

 

Wy zullen ook eens zegevieren;

 

De kroon is in de hand van onzen Middelaar.

[p. 217]

 

Wat is het groot, een mensch te wezen!

 

Schoon de Englenrang ons hooger schyn;

 

Wy, in 't verheerlykt vleesch verrezen,

 

Wy zullen, meer dan zy, gelyk aan Jesus zyn.

 

 

 

Hy, die met ons als broedren handelt,

 

Liet ons zyn Woord en Geest te pand,

 

Welaan! zyn voetspoor nagewandeld!

 

Daar Jesu's menschheid is, daar is ons Vaderland.

 

 

 

ô Mensch! hoe Godlyk zyn uw schatten!

 

Het stof is voor 't gewormt bereid;

 

Niets eindigs kan uw heil omvatten.

 

Gods rykdom is uw schat, uw leven de Eeuwigheid.

Eenige deezer Gezangen zyn in onrym, en, daar zy tot de Hymnen gerekend kunnen worden, blinken zommige trekken door, die den geest van klopstock, in zommige opzichten, naby komen.