Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1790

Waarneemingen over de Albinos, of witte menschen, en twee bonte kinderen.
Door den Heer Arthaud, M.D. en Lid van de Cercle des Philadelphes.

(Journal de Physique.)

De Heer de buffon bezat het regt om de Natuur te schilderen, zy heeft hem te meermaalen haar penceel, haare waarheid, en bevalligheid in de uitdruking, in de handen gegeeven; maar wy hebben de vryheid om dezelve waar te neemen, en zy zal misschien onze naspeuringen begunstigen; ziende dat wy ons van haare lessen bedienen, en tot Gids gebruiken den grooten Man, die haare tolk geweest is.

't Is altoos belangryk waarneemingen op den Mensch te doen: zyne Natuurlyke Historie is nog niet volkomen; wy weeten nog de eerste tydperken van zynen oorsprong niet, en zyn onkundig, of de Characters, die zyne Organisatie vertoonen, de uitwerkzels zyn van de Lugtstreek, of door de Schepping hem ingedrukt.

Indien wy, volgens de Analogie, oordeelen, zouden wy denken, dat er verscheide soorten van Menschen bestaan. Het schynt dat de Natuur verscheidenheid in haare ontwerpen gebragt heeft, om overeenkomsten vast te stellen, tusschen de Lugtstreeken, en de geörganiseerde Lichaamen.

Men vraagt, of de Lugtstreek de uitwendige Charactertrekken der Menschen kan veranderen, en de kleur be-

[p. 200]

paalen? Wy gelooven niet dat zulks mogelyk is, schoon wy de werking der Lugtstreeke op 's Menschen gesteltenisse erkennen. 't Is waarschynlyk, dat de onderscheide soorten van Menschen gevormd zyn volgens de noodwendige betrekkingen tot de wederkeerige werking, welke tusschen hun moest plaats hebben, en de Lugtstreeken, welke zy moesten bewoonen. Wy kunnen niet gelooven, dat de Zwarte Menschen, die de laage landen aan Zee bewoonen, tusschen den achttienden Graad Noorder-, en den achttienden Graad Zuider-Breedte, van dezelfde soort zyn, als die zich in 't binnenste van Africa onthouden, waar de grond hoog en bergagtig is, waar zwaare aanhoudende regenvlaagen vallen, die de Hette maatigen, de aarde en de lugt dermaate verfrissen, dat het eene gemaatigde lugtstreek worde, waar de Menschen, volgens de laatste waarneemingen, bekragtigd door ons Medelid, den Heer vatable, bykans zo blank zyn als de Europeaanen.

Gelyk men op dezelfde Plant Bloemen van verschillende kleuren ziet, ontdekt men kleurverscheidenheden by Menschen van dezelfde soort.

De verandering van kleur, in 't vel der Menschen, is oorspronglyk, of toevallig. Zy kan voortgebragt worden door eene wyziging gehegt in het Zaadbeginzel, of door eene ziektenagtige verandering.

De Warmte, de Driften, kunnen kleurveranderingen veroorzaaken, doch dit uitwerkzel verdwynt met de oorzaak; Ziekten brengen ze ook voort; maar deeze zyn niet bestendig, of de Ziekte moet aanhouden, of de geheele Organisatie van de huid aandoen.

Men weet dat de Kinderen, by derzelver geboorte, de algemeene kleur aan hunne soort eigen, niet medebrengen. De Kinderen der Blanken zyn roodagtig, en de kleur van hun vel bepaalt zich niet, dan verscheide dagen naa derzelver geboorte. 't Is even zo gelegen met de Neger-kinderen, zy hebben over 't geheele Lichaam een geelagtige verwe, niet ongelyk aan die van een afgevallen blad: men ziet, op dien tyd, geen onderscheid tusschen deeze en de Mulaten, dan alleen een halve zwarte kring aan 't uiteinde der Vingeren, by den wortel der nagelen, en de zwartheid aan de teeldeelen.

't Is buiten twyfel mogelyk, dat het kleurgeevend beginzel veranderd en gewyzigd is, in het oogenblik der vorminge, en dat die verandering bestendig is, en onuit-

[p. 201]

wischbaar; 't is waarschynlyk, dat dit de Albinos^(*) vormt.

Maar, gelyk 'er oorzaaken zyn, die het kleurgeevend beginzel van 't geheele Lichaam veranderen, zo worden 'er ook gevonden, die alleen plaatslyke indrukken maaken, en hier uit ontstaan de Bonte Kinderen.

De Heeren de maupertius, dumas, en de buffon hebben, met grond, aangemerkt, dat de Albinos de geboorte verschuldigd zyn, aan eene erflyke ziekte, en de Schryver van de Recherches Philosophiques sur les Americains is misschien niet zo zeer te veroordeelen, als hy zich verbeeldde, dat de Zaadverzamelplaatzen van een Africaan een Ziektestoffe in zich hadden, die op de Vrugt werkte, het Zenuwsap veranderde, en de orde der Natuur omkeerde^(†). Liever houde ik de Albinos voor

(*) [Lionel wafer beschryft de Albinos in de Landengte van Darien, naby het middepunt van America, ‘als klein van gestalte, zwak van gestel, en onbekwaam om eenigen arbeid uit te houden. Hunne kleur is doodsch, melk-wit, niet gelykende na die der Blanken, in Europa, zonder eenige blos of teken van bloedrykheid. Hun vel is bedekt met een fyn hairig Dons, wit als kryt; hun Hoofdhair, Wenkbrauwen, en Oogtylen zyn van dezelve kleur. Hunne Oogen hebben eene zonderlinge gedaante, en zyn zo zwak, dat zy naauwlyks het licht der Zonne kunnen verdraagen; doch zy zien klaar by Maanlicht, en zyn het kloekst en vrolykst in den avond. Wafer, Descript. of Isth. ap. dampier, III. p. 346.’ In ons werelddeel heeft men dergelyk slag van Menschen enkel ontdekt. De Heer bourrit spreekt van twee Albinos, door hem gezien in de Valei van Chamouni: ‘zy hadden het Hoofdhair, de Wenkbrauwen, de Oogtylen, melk-wit, hun Vel was van dezelfde kleur; hun Oogen waren als die der Witte Konynen (en dus rood); doch het Gezigt was zo zwak, dat zy naauwlyks genoeg konden zien, om te gaan. De donkerheid is hun gunstigst, zy gaan dan uit, en doen, zonder licht, hanne zaaken beter dan by klaaren dag, dien zy niet zonder ongemak kunnen verdraagen. Deeze Kinderen, voor 't overige zo veel van alle andere verschillende, antwoordden zeer juist op veele vraagen hun voorgesteld; het een was tien, het ander twaalf jaaren oud.’ Bourrit, Descript. des Aspects du Mont Blanc., p. 17. En de Nederduitsche Vertaaling diens Werks, bladz. 191. Vert.]

(†) Dit zou misschien zo zwaar vallen te bewyzen, als de naar zwart hellende kleur, die de Heer le cat zegt waargenomen te hebben in de mergagtige zelfstandigheid van de Herssenen der Negeren; wy zyn nooit zo gelukkig geweest van die aan te treffen, zelfs wanneer wy voorwerpen ter vergelyking hadden, om de waarneeming van den Heer le cat te bevestigen.

[p. 202]

verbasterde weezens, voor weezens die eene vernedering ondergaan hebben, dan dat ik ze aanzie voor een onderscheide soort door de Natuur gevormd; en dewyl wy de oorzaaken weeten die de Huid geheel miskleuren, mogen wy vermoeden, dat de gansch bleeke en bykans onbezielde kleur der Albinos, door een deezer oorzaaken, is voortgebragt.

In den Jaare MDCCLXXVI, hebben wy te Parys de Witte Negerin gezien, door den Heer de buffon beschreeven; behalven de witte en doodbleeke kleur, en voorts alle de trekken van eene Negerin, hadt zy eenige gebreken in de evenredigheid haarer Leden, door den Heer de buffon naauwkeurig opgemerkt. Benevens den Heer moreau de saint-méry, Schryver van het Recueil des Loix et des Constitutions du Saint Domingue, heb ik, in den Jaare MDCCLXXXIII, eene Witte Negerin gezien, die dezelfde kenmerken vertoonde als de voorgemelde. Deeze Vrouwe was van eene vry kloeke gestalte, zy hadt eene Godsdienstige opvoeding ontvangen, die haar zeer tot eene stille leevenswyze aanleiding gaf; zy scheen zeer zagtaartig van character, en met dat alles straalde 'er eene zekere zwakheid in haare Organisatie door. Zy werkte vaardig, en met vlyt, met de naald. Deeze Vrouw leeft nog, doch is niet meer aan de Kaap, zy was gebooren van een Neger en eene Negerin.

De Heer vatable verhaalt ons, in 't Jaar MDCCLXX, te Guadeloupe, by den Marquis de bouillé, twee Witte Negerinnen, tweelingen, gezien te hebben, tusschen de achttien en twintig Jaaren oud. De Heer gauché, ons Medelid te Port Paix, heeft in zyn kwartier eene Witte Negerin waargenomen. De Heer le fevre deshayes, ons Medelid, heeft verscheide Albinos in 't Zuiden gezien, en zich gezet om valsche Stellingen van veele beroemde Mannen, die over deeze verscheidenheid in het Menschlyk Geslacht, zonder dezelve gezien te hebben, schreeven, te wederspreeken.

De Waarneemingen, door ons aangeduid, bewyzen, dat 'er niet alleen Albinos gevonden worden, op den afstand van

[p. 203]

tien graaden van den Equator, maar tot zestien, ja zelf tot twintig graaden^(*).

Onze Waarneemingen, en die van den Heer le fevre deshayes, bewyzen, dat de Witte Negers van hunne Ouders niet verschillen dan in de kleur, dat zy dezelfde onderscheidende kenmerken en 't zelfde maakzel hebben, dat hunne gestalte de gewoone, en hun gesteltenis zo sterk en gespierd niet is, als die van de soort uit welke zy voortspruiten; doch dat de verzwakking zo verre niet gaat als men veelal wil; dat zy zomtyds vleeschkleurig zyn, en eenigzins roode lippen hebben, dat hun hoofd bedekt is met rosse wol, en zy wolagtige hairen op andere deelen

(*) [Wy hebben in eene voorgaande Aantekening van bourrit gezien, dat 'er enkele in ons Werelddeel voorkomen. Cortes vondt, volgens het Berigt van robertson, Geschiedenis van America, II D. bl. 102. ‘eenige Persoonen volmaakt gelykende naar de witte Menschen van Darien, onder de zeldzaame en gedrogtelyke Dieren, door montezuma verzameld. Doch vermits de magt des Mexicaanschen Ryks zich uitstrekte tot de Landschappen, grenzende aan de Landengte van Darien, waren ze, naar allen schyn, van daar gekomen.’ Hy voegt 'er by: ‘Hoe zonderling het voorkomen deezer Menschen ook zyn moge, kunnen zy niet aangemerkt worden als eene byzondere soort uitmaakende. Onder de Negers van Africa, zo wel als onder de Inboorelingen der Indische Eilanden, brengt de Natuur zomtyds eenige enkele voort, die alle de onderscheide trekken en hoedanigheden hebben van de Witten in Darien. De eerste worden door de Portugeesen Albinos, en de laatsten door de Hollanders Kakkerlakken, geheeten. In Darien zyn de Ouders deezer Witten van dezelfde kleur als de andere Inboorelingen des Lands; en deeze waarneeming gaat ook door omtrent het ongelykslachtig naakroost der Negeren en Indiaanen. Dezelfde Moeder, die eenige Kinders ter wereld brengt van eene kleur, niet tot het Geslacht behoorende, bevalt van andere, die de eigene Landkleur hebben. Een en het zelfde besluit mogen wy opmaaken ten opzigte van het Volk door wafer beschreeven, de Albinos en de Kakkerlakken zyn een verbasterd Kroost, geen afzonderlyk Geslacht van Menschen. De byzondere kleur, en de zwakheid, die hunne ontaarting kentekenen, ontstaat uit eenig ongemak of gebrek in de Ouderen. Ten beslissenden proeve hier van dient de waarneeming, dat noch de Witten in Darien, noch de Albinos in Africa, hun Geslacht voortzetten: hunne Kinders zyn van kleur en aart als de Inboorlingen hunner byzondere Landschappen.’ Vert.]

[p. 204]

hebben, dat hun Gezigt zo goed en uitgestrekt niet is als dat der Menschen in 't algemeen, dat de iris verschillend gekleurd is, en de oogbol een byzondere richting en beweeging heeft; dat zy niet doof zyn, en hunne verstandlyke vermogens bykans die van de andere Negers evennaaren; dat de huid aan handen en voeten hard is, op 't aanraaken, en gerimpeld, zo in de Jeugd als in den Ouderdom; dat zy meer dan dertig jaaren leeven.

Wy verlangen nog na Waarneemingen, om vast te stellen, of het waarheid is, dat de Witte Negers min bekwaam ter voortteelinge zyn dan de Zwarte? of twee Albinos Kinderen kunnen verwekken, en of zy zwarten dan andere Albinos zouden voortbrengen. De Heer de buffon is verkeerd onderrigt geweest, als hy schryft, dat de Witte Negerinnen, by Zwarte Negers, Bonte Kinderen zouden verwekken. De Heeren vatable en le fevre deshayes hebben ons betuigd, dat 'er Zwarten zouden voortkomen, uit dusdanig eene vermenging. Het kleurgeevend beginzel, huisvestende in de Organische deeltjes van een Albinos, wordt, buiten twyfel, versterkt door de kragt van het kleurgeevend beginzel, 't welk geene verandering ondergaan heeft in de Organische deeltjes, voortkomende van een Zwart; indien het kleurgeevend beginzel van de Organische deelties van een Neger verzwakt werd door de vereeniging met de miskleurde Organische deeltjes eener Witte Negerinne, is het waarschynelyk, dat die mengeling een Halfslachter, en geen Bont Kind zou veroorzaaken.

Waarneeming van een bont kind.

In de Maand Mey des Jaars MDCCLXXXIV, hebben wy, aan de Kaap, eene Negerinnetje gezien, twintig maanden oud, een Creole van Sainte Lucie, toebehoorende aan den Heer valois, Heel- en Tandmeester.

De hairen van het voorhoofd tot de kruin waren wit, en vormden een hoek, die dezelve naar een kuif deeden zweemen. Van dit hair af, tot aan 't begin der neuze, was 'er een witte streep, twee duimen breed: in 't midden van die streep, omtrent op 't midden van 't voorhoofd, zag men een zwarte plek, van gedaante als een star, de Wenkbrauwen waren half wit, de Oogen zwart: een streep, een weinig minder breed, dan die des voorhoofds, strekte zich uit van de beneden lip tot het bovenste gedeelte van de keel: voorts was de huid des aan-

[p. 205]

gezigts, helder eenpaarig zwart, en zagt; de weezenstrekken waren fyn, en kondigden eene tedere gesteltenis aan. De hals, het bovenste gedeelte van de borst, de rug, de schouders, de lendenen, de billen, waren zwart, doch de lendenen, en het dik der billen, allerzwartst. Het voorste gedeelte van de borst, en van den buik van beneden het sleutelbeen, de armen van het bovenste tot het middelste gedeelte, de dyen, de beenen, waren bezet met witte en zwarte vlekken van verscheide kleuren, de zwarte vlekken vertoonden zich meest aan de knieën; het middelste gedeelte van den voorarm en de handen waren zwart; dit vormde een soort van handschoenen, het benedenste en middelste gedeelte der schenkelen en voeten was zwart, 't geen zich als laarsjes vertoonde; de schaamdeelen waren zwart; het blanke, 't geen op de borst, den buik, en de dyen, heerschte, was rood, en geleek naar 't geen 't gevolg is van eene branding, die de huid eens Negers verzeerd heeft.

Waarneeming van een ander bont kind.

Een Halsslachter van negentien maanden, van een vry heldere kleur, behoorde denzelfden Heer toe. Op de kruin des hoofds, een weinig ter rechterzyde, was een bosch met hair; in 't midden des voorhoofds zag men een ander wit hairbosch twee en een halve duim breed: over het midden des voorhoofds liep een witte streep, dezelve stondt schuins, en helde ter slinkerzyde af, tot op de wenkbrauwen, die half wit waren. De oogen waren groot, zwart, en wyd open. Beneden de borst tot den navel, en op den bovenbuik, zag men een witte plek met zeven punten. De rechter tepel was blank, vier vlekken waren 'er op de rechterzyde van de borst; men zag twee geelagtige blanke vlekken op den bovenbuik, en één beneden den rechter tepel ook een witte plek op de roede^(*). Een blanke band, doorzaaid met helder geele plekken, vertoonde zich op het binnenste gedeelte der armen, tot het binnenste en benedenste gedeelte van den voorarm. Men zag een andere vlek van den elleboog tot het middelste binnengedeelte van den voorarm, en twee plekken aan het bovenste gedeelte der beenen, met een bruinen weerschyn.

(*) Ik heb naderhand een Neger gezien, met een natuurlyke blanke roede.

[p. 206]

De gedaante van dit Kind was zo fyn en fraay niet als die van het Negerinnetje, 't welk aartig was, en eer opgecierd dan ontcierd, door de vlekken met zulk eene keurige evenredigheid over het lichaam verspreid.