Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1790

Anna, naar het Engelsch van Mejufvrouwe Burney. Vier Deelen. Te Utrecht by B. Wild en J. Altheer, 1789. In octavo, 1022 bladz.

Anna was, op den ouderdom van drie of vier jaaren, een onbekend Weeskind; dewyl haar Vader en Opvoedster beiden haar, door een spoedig sterfgeval, ontrukt waren, op eene plaats, daar zy naauwlyks een etmaal of twee hun verblyf gehad hadden; des niemand deeze Persoonen kende. In die omstandigheden nam een Predikant het Kind, dat zig Anna heette, onder zyne bescherming, en tragtte vrugtloos de naastbestaanden, door eene bekendmaaking van het gebeurde in een dagschrift, uit te vorschen. Deeze daad had alleszins het voorkomen van een liefderyk bedryf; maar men heeft in 't vervolg ontdekt, dat eigenbaat hem grootlyks daar toe overhaalde; vermids hy genoegzaamen grond van verzekering bezat, dat een nagelaaten Koffertje, 't welk even door hem ingezien was, en nu aan 't Kind toebehoorde, hem wel schadeloos zou stellen. Hy gaf Anna eene geregelde opvoeding; en hield haar voorts in de uiterlyke vertooning van een arm weeskind, welks opkweeking hy ter harte nam. Onder dit voorkomen geraakte zy, na verloop van eenigen tyd, toevallig, in 't Huisgezin van den Heer Mel-

[p. 220]

moth; daar zy, als een Kind aangenomen, een tyd lang gelukkig leefde: haar uiterlyk gedrag werd gevormd, haar verstand beschaafd, en haar zedelyk gestel ten goede bestierd; in welk laatste byzonder de hand had eene deugdzaame Gouvernante, welke haar tevens opleidde tot alle Jufferlyke verrigtingen, die haar altoos, zelfs wanneer haar gunstig lot, (dat toch een wankelen grond had,) eens een keer mogt neemen, te stade konden komen. En dit, dit trof Anna, tot haar ongeluk. al vroeg. Ze was naauwlyks veertien jaaren oud, of een wellustige belaagde haar, en wist, ter bevorderinge van zyn snood oogmerk, te wege te brengen, dat Anna genoodzaakt wierd, het Huis van Melmoth te verlaaten. Zins dien tyd was zy, door verscheiden zamenloopende omstandigheden, aan veele wedervaaringen onderwoipen, die haar op meenigerleie wyze het leeven bitter maakten; dat haar deugdzaam character, onder smertlyke omstandigheden, nogthans doorstond. Dan, met den ouderdom van twintig jaaren, namen deeze haare ongevallen een einde, by de gelukkige ontdekking van haar geboortelot; waaruit bleek dat haar overleeden Vader geweest was de Graaf van Trevianen, en zy zig, volgens het Grootvaderlyk Testament, geregtigd vond, tot het volle bezit van de goederen der zeer aanzienlyke en by uitstek vermogende Trevoniaansche Famille; in welker bezitting zy ook wel dra gesteld werd. - Anna, nu Lady Trevianen, leefde voorts, overeenkomstig met haaren stand, in een luisterryken staat, en behield in denzelven, zo wel als in den druk, haar braaf character ongeschonden: bovenal betoonde zy zig, in hier toe betreklyke omstandigheden, ten hoogste vergeevelyk, en by uitstek weldaadig. Te midden van haaren gelukstaat had zy egter ook smertende verdrietlykheden; dan haar verstand en deugd behield, hoewel met krenkinge haarer gezondheid, de overhand. En eindelyk mogt het haar gebeuren het wenschlykste geluk te erlangen, door een Huwelyk aan te gaan met den Heer Herbert; waar door twee Gelieven, die elkander al vroeg beminden, doch welker Min door schynbaare onoverkomelyke hinderpaalen gedwarsboomd was, met gunstige toestemming der Famille, in den Egt verbonden werden.

Deeze Geschiedenis van Anna te wydloopig, om ze in eenige nadere byzonderheden te schetzen, is doorvlogten met eene reeks van voorvallen, waar in verscheiden persoonen rollen speelen, die in 't eene en andere voorval al wederom werkzaam zyn; dat wel geschikt is, om de nieuwsgierigheid van den Leezer gaande te houden, maar 't hem te gelyk wat moeilyk maakt, om alles uit elkander te houden; en dus meer oplettendheid vordert, dan men gaarne aan een Roman wil besteeden. Intusschen zyn de characters over 't geheel uitsteekend wel getroffen, zo ten goede als ten kwaade, en recht geschikt, om het haatelyke der onreine wellust, in derzelver werkingen en gevolgen, ten leevendigste af te maalen; mitsgaders een in veelerleie omstandigheden en persoonen deugdzaam gedrag, op eene inneemende wyze, ter navolginge voor te draagen.