Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1788

Treffende vergelyking, tusschen Voltaire en Addison, by 't aannaderen van hun leevenseinde.

De ydelheid van Letterroem, wanneer men, in 't bejag van denzelven, de hoofdbelangen des Menschdoms niet bestendig heeft geraadpleegd en in 't oog gehouden, blykt, op eene doorsteekende wyze, uit eenige omstandigheden, in het laatste tydperk van voltaire's Leeven. - Eenige dagen voor zynen dood, hieldt het voorgevoel van dit schriklyk Tydstip hem steeds bezig. Maar nimmer voelde hy den invloed van dien droefgeestigheid baarenden toestand sterker, dan, toen hy een bezoek hadt afgelegd by de Markgravinne van G***, met welke hy in zyne jeugd eene zeer nauwe vriendschap onderhouden hadt: ‘ik ben, sprak hy, van den eenen oever van Styx tot den anderen gekomen. Nooit voelde ik zo zeer de zwakheden van mynen Ouderdom als tegenwoordig. - Kort voor den aanval der Ziekte, welke een einde aan zyn leeven maakte, bezogt hy den Markgraaf van villette; terwyl hy aan tafel zat, voerde hy, naa eenige oogenblikken diep peinzens, met een betrokken gelaad, den Markgraaf te gemoete: Gy bevindt u in de omstandigheden der oude Koningen van Egypte, die, als zy aan tafel zaten, een Doodshoofd voor zich hadden. - Te Parys komende,

[p. 94]

betuigde hy, Ik ben hier om Roem te zoeken, - en zal den Dood vinden! Toen een Kunstschilder hem eene Schildery bragt, zyn Letterzegepraal verbeeldende, was zyn woord, Myn Grafnaald heb ik noodig; niet myn Zegepraal!

Hoe veel verschilden hier van de laatste Leevensoogenblikken van den deugdzaamen addison, wiens Schriften geheel gewyd waren aan de bevordering der hoogste belangen zyner Medemenschen; die de Deugd in haare aantrekkelykste bekoorelykheden afschilderde, op de edelste beginzelen, en door de beste drangredenen, derzelver betragting aanprees; de beginzels en drangredenen van het Christendom? Toen deeze waarlyk beroemde Man, wien het aan geene Lettereere mangelde, op zyn doodbedde lag, ontboodt hy by zich zyn Schoonzoon, den Graaf van warwick: deeze vraagende, wat van zyn Schoonvaders dienst was, voegde hy, zyn hand zagtlyk drukkunde, hem toe: Zie, myn Heer, zie, hoe vreedzaam een christen kan sterven!