Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1787

Een nieuw zeer aandoenlyk voorbeeld van menschlievenheid.
Eene waare Geschiedenis.

(Uit het Engelsch.)

Ingevolge van een jongst by 't Staatsbestuur van Engeland genomen besluit, om eenige Misdaadigers na de Bo any Baay te zenden, om 'er eene Volkplanting op te rechten, kreeg de Bewaarder van het Norwich Gevangenhuis bevel, zodanige gevange Vrouwen, als zich in de Gevangenis bevonden, na Plymouth te zenden, om gereed te zyn tot dies overtocht.

Drie Vrouwen, die reeds lang gezeten hadden, onder het vonnis, om overgevoerd te worden, zond hy, en werden overgeleverd aan de bewaaring van Mr. simpson, Oppasser der Gevangenisse. Een deezer ongelukkige Vrouwen was Moeder van een omtrent vyfmaandig Kind, 't geen zy tot dien tyd gezoogd hadt. De Vader van het Kind was een Misdaadiger, die onder het zelfde vonnis lag, en meer dan drie jaaren gevangen gezeten hadt. Herhaalde keeren hadt hy zyne begeerte, om deeze Vrouw te trouwen, te kennen gegeeven, en, schoon zelden toegelaaten het Kind te zien, 'er eene sterke genegenheid voor aan den dag gelegd: en dat de Moeder haar eenigen troost vondt in de onschuldige lachjes van het teder wicht, bleek uit de tedere bezorgdheid, waar mede zy het opkweekte. Toen het bevel tot haar vertrek kwam, betoonde de Man eene groote verlegenheid, als mede eene heevige begeerte om haar te ver-

[p. 323]

gezellen. Hy verzogt mede te mogen vertrekken: doch, zo veele dergelyke aanzoeken gedaan zynde, kon 'er niet in getreeden worden. Het Vrouwspersoon moest dus vertrekken zonder den Man, die aanboodt haar Egtgenoot te willen worden, op dat hy haar Metgezel en Beschermer mogt weezen, geduurende een lange en verdrietige reis, en in een ver gelegen onbekend land. Het Kind bleef, egter, haar eigendom; dewyl de Wetten van Engeland, in welke de geest der Menschliefde, die dezelve hebben opgesteld doorstraalt, het wreed bedryf, om een Kind van 's Moeders borst af te rukken, verbieden.

Toen Mr. simpson met zyn Gevangenen te Plymouth kwam, bevondt hy, dat ze zouden geplaatst worden aan boord van een oud Schip, daar liggende, tot dat het Schip, om na de Zuidzee te stevenen, gereed zou zyn. Hy nam een boot, en voer derwaards, om zyne Gevangenen over te leveren. Eenige byzonderheden, waar van men deezen Bewaarder der Gevangenen te Norwich niet onderrigt hadt, verzuimd zynde, weigerde de Capitein ze in 't eerst over te neemen, en de ongelukkigen bleeven drie volle uuren in een open boot, eer zy overgenomen werden in haar nieuw elendigst verblyf. Verlof krygende om aan boord te gaan, ontdekt de Capitein dat een der Vrouwen een Kind by zich hadt, en sloeg het volstrekt af, dit wicht aan te neemen, zeggende, geen bevel te hebben, om Kinderen in zyn Schip te plaatzen. Noch de voorspraak en smeekingen van Mr. simpson, noch de angsten der Moeder, konden den Capitein beweegen, om het Kind by haar te laaten blyven, tot men naderen last van den Staatsdienaar ontving.

Mr. simpson moest, derhalven, het Kind mede neemen, en de wanhoopige Moeder werd in het Gevangenisschip gehouden, terwyl zy de schriklykste vloeken uitstortte over de wreedheid van den Man, onder wiens opzigt zy nu gesteld was; zweerende een einde aan haar leeven te zullen maaken, zo dra zy 'er middel toe vondt. Mr. simpson, diep getroffen door de gadelooze beestagtigheid des Capiteins, en in zyn menschlievend hart niet minder aangedaan, door den hartscheurenden weedom der arme Vrouwe, en de ongelegenheid van den hulploozen zuigeling, besloot, haar, indien het eenigzins mogelyk was, haar Kind weder te geeven. Geen weg stondt daar toe open, dan zich onmiddelyk in Persoon by Lord sydney te vervoegen: en in voorigen tyde met zyne Lordschap eene zaak gehad hebbende, waar in Menschlievenheid te passe kwam, hoopte hy wel te zullen slaagen, indien hy slegts toegang tot hem kon verwerven. Terstond ging hy na Plymouth, en reedt, zo ras hy kon, na Londen, het Kind onder den weg steeds op zyn knie houdende, laatende het zelve in de Herbergen, waar hy kwam, zo goed oppassen als hy kon.

Te Londen gaf hy het Kind aan eene zorgvuldige Vrouwe,

[p. 324]

en vervoegde zich onmiddelyk na 't huis van Lord sydney, noch zyne Lordschap, noch diens Secretaris waren te spreeken, althans werd hem dit gezegd door den Knegt; doch Menschlievenheid kreunt zich niet aan pligtplegingen: gedreeven door een hooger beginzel, werkt zy voort, zonder zich te laaten afschrikken door de vrees, van iemand aanstoot te zullen geeven. Men weigerde Mr. simpson den toegang; doch te vergeefsch, want hy drong in een der kamers in, en verhaalde zyn geval aan een der Secretarissen, die 'er een aandagtig oor aan leende, en beloofde alles, wat in zyn vermogen was, te zullen aanwenden, om zyn menschlievend verzoek te ondersteunen; doch by vreesde het onmogelyk te weezen, Lord sydney in eenige dagen te zien: hy verzogt, nogthans, dien Heer, een Bevel, tot de wedergave van het Kind aan de Moeder, gereed te maaken, en besloot in de voorzaal te wagten, in hoope, dat hy, by geval, Lord sydney mogt zien voorbygaan, en hem overhaalen om 't zelve te tekenen. - Gelukkig zag hy, naa een weinig wagtens, Lord sydney de trappen afkomen, en liep onverwyld na hem toe. Zyne Lordschap betoonde zich natuurlyk in 't eerst ongenegen om te luisteren na een voorstel, hem zo onverwagt, en op eene zo vreemde wyze, gedaan; doch Mr. simpson vermeldde hem terstond de reden van zyne indringende wyze van doen, en beschreef, met al de klem van taal, die een gevoelig hart opgeeft, het jammerlyk tooneel, waar van hy zo onlangs ooggetuigen geweest was; zyne vrees te kennen geevende, dat de ongelukkige Vrouw, in de vervoering der woede, de handen aan haar zelve zou slaan. - Lord sydney was zeer ontroerd, luisterde met aandagt na alle de omstandigheden des verhaals, beloofde, zonder eenigzins te marren, dat het Kind der Moeder zou worden wedergegeeven; ten zelfden tyde Mr. simpson's moed en menschlievenheid pryzende. Deeze, hier door aangemoedigd, vervoegde zich verder tot de Menschlievenheid van zyne Lordschap, ten voordeele van den Vader des Kinds, 't welk even gelukkig slaagde: want Lord sydney beval, dat deeze desgelyks na Plymouth zou gezonden worden, om het Kind en de Moeder te vergezellen, teffens beschikkende, dat zy zouden trouwen eer zy aan boord gingen; 'er byvoegende, dat hy zelve de kosten, welk 'er op liepen, zou betaalen.

Een der Secretarissen van zyne Lordschap schreef terstond na Plymouth, om de Vrouw te berigten, dat Mr. simpson wel geslaagd was in zyn verzoek; en deeze het Kind bezogt, en de noodige bevelen tot het welbezorgen van 't zelve, geduurende zyn afweezen, gegeeven hebbende, vertrok hy na Norwich, waar hy de blyde tyding aan den ongelukkigen Vader van het Kind bragt. Deeze is een gezonde sterke knaap, betoonde zich hoogst dankbaar aan Lord sydney en Mr. simpson, agtte zich zeer gelukkig door deeze verandering der omstandigheden: en

[p. 325]

't is te hoopen, dat hy, niettegenstaande zyn voorgaand slegt gedrag, een nuttig Lid der nieuwe Volkplanting moge worden. Hy ging met Mr. simpson op weg, die, naa de vermoeienissen en bekommerdheden van zyne eerste reis na Plymouth, drie dagen en nagten, zonder slaapen, gereisd hebbende, ongetwyfeld ruime vergoeding zal ontvangen, door de voldoening, welke hy moet ondervinden, in het middel geweest te zyn, om deeze ongelukkigen te redden uit eene bykans gadelooze verlegenheid.

Wy mogen hier aanmerken, dat Capitein philips, die de Gevangenen na Botany Baay zal overvoeren, een Heer is, wyd verschillend in Character met den Capitein, die zich zo onmededoogend aanstelde; doch hy hadt geen gezag, om 'er tusschen beide te treeden.

Geen voeglyker slot kunnen wy aan dit verhaal geeven, dan de woorden van Mr. simpson zelve, die den volgenden korten Brief, aan een Heer in Bath, schreef.

Myn Heer!

‘'t Is met de uiterste voldoening, dat ik u myne behoudene aankomst, met myn kleine vragt te Plymouth, berigt: een bekwaamer pen dan de myne zou 'er noodig weezen, om u de vreugde te beschryven, waar mede de Moeder haar Kind, en den voor haar geschikten Egtgenoot, ontving. Laat het genoeg zyn u te vermelden, dat hunne verrukking, dat de traanen, welke zy schreiden, met de onnozele lachjes van het Kind, op het zien van de Moeder, die het zog gaande gehouden hadt, de traanen uit myne oogen deeden rollen: met zeer veel aandoening scheidde ik van het Kind, dat op myn schoot zo lang eene reis hadt afgelegd; maar de zegenwenschen, welke ik, in de herbergen, onder den weg ontving, strekten my tot eene ruime vergoeding.’ Ik blyf,

Uw Dienaar,

Plymouth, 16 Nov. 1786.

john simpson.