Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1786

Alleenspraak eens vermaakbeminnaars.

(Uit Mr. cumberland's Observer.)

Ik bevinda my in 't bezit van ruime middelen op my afgedaald, zonder dat ik eenige moeite tot het verkrygen daar van aanwendde. Ik ben jong en gezond om 'er genot van te neemen; en heb beslooten zulks te doen. Vermaak is myn Hoofdvoorwerp; ik moet het, derhalven, in diervoege aanleggen, dat ik 't zelve langen tyd, en op de voldoenendste wyze, kan genieten; indien ik de middelen wegwerp, kan ik niet meer het einde bereiken, dit spreekt van zelfs. Ik begryp, overzulks, dat ik niet moet Speelen: want, schoon ik Vermaak in het Spel vind, staat het my niet aan dat geen to verliezen, waar voor ik alleen allen Vermaak, 't geen ik my voorstel te genieten, kan koopen; en ik zie niet, dat de kans om eens anders Geld te winnen, voldoening kan schenken voor de smert, welke ik zal moeten lyden, wanneer ik myn eigen Geld verlies Eene vermeerdering myner middelen kan my niets dan overtolligheden verschaffen; het verlies my van de noodwendigheden berooven: en ondertusschen heb ik genoeg tot alle genoegdoening, behalven die van grof Spel; ik besluit, daarom, geen Grosspeeler te worden: zulks kan met het gezond verstand niet bestaan, dit moet verworpen worden.

Maar, indien ik het Speelen opgeef, beroof ik my van een

[p. 623]

Vermaak, en ik wil Vermaak hebben. - Ik moet, derhalven, myzelven de vraag doen, wat is Vermaak? Bestaat het in veel eeten en sterk zuipen? Ik moet myn eigen keus doen, en dus eenigen tyd van overleg neemen. - In geen van beiden steekt, ik moet het bekennen, veel fraays. Een Vraat is een slordige Knaap, en een Dronkaart een Beest, daarenboven weet ik niet of myn Lichaamsgesteltenisse het wel zou uitharden. Ik zou de Podagra krygen: dat zou slimmer weezen. Ik zal misvormd van gedaante worden, rood van aangezigt, vol puisten, stinkend van adem, een walg voor de Dames. - Het denkbeeld hier van kan ik niet verdraagen: want ik ben zeer op de Sexe gesteld. - Vaarwel dan opgevulde tafels, vlessen, en wat 'er meer by behoort. Ik stel de goede gunst en genegenheid der Schoone Sexe verre boven het gezelschap van Dronkaarts. Ik wil Maatig weezen alleen om dat ik Vermaak bemin.

Maar als ik den Wyn voor de Vrouwen opoffer, wil ik myzelven voor die opoffering betaalen, en ryklyk genoeg doen. Ik wil de schoonste de liefste Meisjes hebben, die voor Geld te bekomen zyn. - Geld. wat zeg ik? Wat klank is dat? - Als ik Schoonheid voor Geld koop, en 'er geen Liefde tevens voor kan koopen? want 'er is geen Vermaak in Schoonheid zonder Liefde. Ik vind my zeer bedremmeld en verlegen met deeze ongelukkige vraag: gekogte Liefde! dat is onzin; dat is geveinsdheid; dat stoot. Ik zou de laffe minnekoozeryen eener Liefde-voorwendende Hoere smaaken? haar voor een valsch betoonde tederheid betaalen? - Dit vind ik weder niet goed. Ik kan geen Hoer beminnen. Het voorwerp myner Liefde moet eene eerbaare en zedige Vrouw zyn; en als deeze my wel aanstaat: wat dan? Als ik smoorlyk op haar verliefd ben, en, zonder haar, niet gelukkig kan weezen, dan is my geene andere keuze overgelaaten, dan dunkt my moet ik haar Trouwen! Ja zeker, ik moet: want, indien Vermaak langs dien weg te vinden is, en Vermaak is myn voorwerp, dan is het Huwelyk myn lot; ik besluit, derhalven, te trouwen, alleen om dat ik Vermaak bemin.

Wel! nu ik alle andere Vrouwen opgegeeven heb voor ééne Huisvrouw, heb ik beslooten Vermaaks genoeg te vinden in haar te bezitten. Ik moet, derhalven, omzigtig op myne hoede weezen, dat niemand anders dat zelfde Vermaak ook neeme: hoe zou ik anders my gelukkig kunnen agten? dan mogt ik liever ongetrouwd gebleeven zyn. Ik zou een gek moeten weezen, indien ik voor 't bezit eener Huisvrouwe zo veel gaf, en een ander hier in nevens my deelde: ik heb, derhalven, beslooten, haar voor myzelven te houden; want Vermaak is myn eenig voorwerp, en dit hou ik voor eene soort van Vermaak, 't welk geen deelgenootschap gedoogt.

De volgende vraag is: - Hoe moet ik het aanleggen om

[p. 624]

myne Vrouw voor myzelven te houden. - Niet door geweld, niet door haar op te sluiten: 'er is geen Vermaak in dat denkbeeld; dwang moet 'er buiten blyveh. Genegenheid is dan het naaste: ik moet zorge draagen, dat zy my, uit eigene vetkiezing, getrouw is. - Het schynt, voorts, myne zaak te weezen eene wyze keuze te doen, en wél uit myne oogen te zien eer ik bepaal deeze of geene tot myne Huisvrouwe te neemen, - en haar wel te behandelen als ik ze genomen heb. Ik zal zeer vriendlyk jegens haar weezen; om dat ik myn eigen Vermaak niet wit verderven, en ook zeer zorgvuldig omtrent de verzoekingen, waar aan ik haar bloot stel, om dezelfde reden. - Zy zal niet leeven gelyk onze fraaije Dames in de Stad. Ik heb een schoon Landverblyf; ik zal het meeste van myn tyd op 't Land slyten; daar zal zy veilig, en ik gelukkig zyn. Ik bemin Vermaak, en daarom wil ik weinig te doen hebben met de Stad Londen, zo vol listen en laagen. Ik besluit, om myn Landhuis tot een verblyf zo aangenaam als mogelyk te maaken.

Maar, indien ik de Vermaaklykheden van het Stadsleeven, de Gezelschappen, de Speeltafel, en de Muisjes, om eene Huisvrouw en het Land verlaat, zal ik alle Vermaaken, die het Land oplevert, in volle ruimte neemen. Ik zal de beste Jagthonden in geheel Engeland hebben, en alle dagen op de jagt gaan. - Maar dat ik my hier een oogenblik bedenke! - Wat zal 'er van myne Huisvrouw worden al den tyd dat ik met myne Jagthonden uit ben? zal zy peen gezelschap zoeken? zal haar gezelschap niet gezogt worden? Ik zal een schoon figuur maaken, als ik, naa op de Hartenjagt geweest te zyn, met Hoorns t'huis kom! Ik zal het niet waagen deeze proeve te neemen. 't Staat my niet aan haar t'huis te laaten, en ik kan haar niet mede neemen: want dat zou myn Vermaak stooren; ik haat een Vrouw die op Paarden en Honden gesteld is, ik zie niet gaarne de zweep in een Vrouwe hand. De Jagthonden moet ik, derhalven, opgeeven: want ik wil niets dat myn Vermaak in den weg staat.

Wat dan? Ik moet eenige Verlustigingen bedenken, waar in myne Vrouw deel kan hebben: by mooy weer moeten wy zamen uitryden: wy moeten onze gronden en plantadien bezoeken, op verbeteringen en beplantingen bedagt weeren: dat zal werk verschaffen aan de arme lieden rondsom! Die gedagten is my nog nooit ingevallen: my dunkt 'er moet veel Vermaak gelegen weezen in arme lieden aan werk te helpen! - Ik zal, om dezelfde reden, een Boerdery aanleggen, myne Vrouw zal zich vermaaken in het Kaas- en Boterhuis, dat zal zy zo schoon hebben als iemand in Engeland. Ik zal een Bewaarplaats voor de Planten des winters laaten maaken, als zy Vermaak schept in Bloemen en Gewassen. Ik heb wel denkbeeld dat het my ook zal kunnen verlustigen. - Dan zyn 'er nog duizend dingen

[p. 625]

binnenshuis te doen; 't is een oud goed Huis, dat's waar; doch ik zal het veel verbeteren: al het Huisraad dient vernieuwd: dit zal myne Huisvrouw eene aangenaame bezigheid verschaffen. Ik zou geen Jagthonden kunnen houden, en dit genieten - en in dit laatste zal myne Huisvrouw deelen. - Wy zullen ons met Muzyk en Boeken vermaaken. - Ik herinner my dat ik eene welvoorziene Boekery heb. - 'Er is nog een Vermaak, waar om ik nog nimmer gedagt heb. - Wy zullen Kinderen hebben, deeze maaken een allerliefst gezelschap uit als zy kunnen praaten, en verstaan 't geen tegen hun gezegd wordt. - Nu kom ik tot my zelven, en vind dat 'er eene menigte over 't hoofdgeziene Vermaaken in de Wereld is. - Welk een Dwaas zou ik zyn, indien ik myn Geld aan de Speeltafel wegsmeet; myne Gezondheid in Brassen en Dronkenschap spilde; myne Genegenheden schonk aan slegte Vrouwen, of myn tyd vermoordde met Paarden en Honden. Ik zal Geld, Gezondheid, Genegenheid en Tyd besteeden om 'er andere Vermaaken voor te koopen; Vermaaken, die ik, naa alle deeze overweegingen, zie, dat my tot bestendig Geluk in dit Leeven opleiden, en my eene goede hoop geeven op 't geen naa dit Leeven myn deel mag worden.