| |
| |
| |
Cantate, ter viering van Cecilia,
Door het Maendagsch Muzykgezelschap te Nymegen.
De Woorden door deszelfs Medelid
l. stoppendaal, Pz.
De Muzyk door
w.g. hauff,
Organist aldaer.
CHORUS.
Laet ons, met verëende zinnen,
Vieren deezen blyden stond!
Wie zou gulde vreugd niet minnen,
Daer zy heerscht hier in het rond!
| |
Recitatif.
Daer daelt de Speelkunst van 's hemels blauw gewelf!
Die overschoone Maegd lonkt ons vriendlyk toe!
't Genoegen zweeft op haer aenminnig gelaet!
Z'ontvangt, met dankbaerheid, onzen wierook!
Zy deelt in den wellust, dien wy hier smaeken!
Daer roert zy 't snaertuig met haere radde vingren!
Wat goddelyke klanken, die de ziel doordringen!
Hoe word elk van verrukking opgetoogen!
Aenbiddelyke spruit! die ons met uw bezoek verëert!
Laet ons offer u welgevallen!
Stort in onze harten de vuurigste drist om u te dienen!
Dat nimmer die gloed verflaeuwe!
Die u opregtlyk lieft, schuwt alle laege uitspanning,
Die den redelyken mensch vernedert!
Wil ons Koor aenhoudend bezoeken!
Dan zult gy onze harten naeuwer aen u verknochten!
| |
| |
| |
Cantate,
DUO.
De boog moet eens ontspannen weezen!
't Vermaek sterkt afgesloofde leên!
Geen schroom moet angstig ons doen vreezen,
Dat, wy het spoor te buiten treên,
Wanneer wy onzen lust hier boeten
In Zang-en Speelkunst, zo geächt!
Daer wy het levens zuur verzoeten,
Terwyl elk zynen pligt betracht!
Nyd en Dweepzucht mogen tieren!
Kunstrei! gy zult zegevieren!
| |
Recitatif.
Gelyk eenstemmigheid de ziel is van de Muzyk,
En zy het kiesch gehoor nooit anders kan behaegen;
Zo moeten heur' aenbidders,
Door zuivre broedermin ontgloeid, de tweedragt schuuwen,
En, in opregte eensgezindheid, elk het zyne toebrengen,
Om 't onderling genoegen in top te haelen.
Daer de Speelkunst toch de harten lenigt,
En zachte aendoeningen in den boezem verwekt,
Moet haer uitwerking zich het meest onder haer' beoefenaers
| |
Aria.
Als een dierbaer goed waerdeert,
Hier word uw geneugt vermeêrd!
Wees met haer van harte bly'!
| |
Recitatif.
Cecilia! Beschermster van de hartroerende Speelkunst!
Wier dag wy thans zo statig vieren!
Begunstig deezen Rei met uwe goedkeuring!
| |
| |
Doe zyn' bloei en luister toeneemen!
Weer al 't geen zyn' aenwas kan schaeden!
Laet vriendschap in zyn midden heerschen!
Bevryd hem voor allen aenval en laster!
Dat zyne samenkomst alleen de kunst ten doel hebbe,
En hy geen ander vermaek in zynen kring zoeke!
| |
Arioso.
Lieve vriendschap! levens zoet!
Wil u nooit van ons begeeven!
Want gy zyt het wenschlykst goed,
Daer een stervling naer mag streeven!
Zonder vriendschap was deeze aerd'
Hem geen enkel zuchtje waerd!
Door de vriendschap word de smart,
Die de mensch zo vaek moet draegen,
Zacht geheeld in 't angstig hart!
Zy verligt de wreedste plaegen!
Vriendschap kweekt gezelligheid,
Die alöm geneugt verspreid!
Gy, die vriendschap niet waerdeert,
Kunt geen waere vreugd hier vinden!
Daer gy 't edel doel ontbeert,
Dat de harten moet verbinden!
Die haer kragt niet ondervond,
Wyk van dees gewyden grond!
| |
Chorus.
Dat ons kunstvuur lang moog' blaeken!
Nimmer word' het uitgebluscht!
Dat wy allen driftig haeken
Naer 't voldoen van deezen lust!
Dat Nymegen, in zyn' muuren,
Eenen troon voor speelkunst sticht',
Die, onwrikbaer, moet verduuren
't Woên des tyds, daer 't al voor zwicht!
|
|