Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1783

J. Fr. Hennert Oratio de Physiognomia. Traj. ad Rhenum apud A.v. Paddenburg, 1782. In quarto f. maj. 52 pp.

In deeze Redenvoering stelt de Hoogleeraar ons voor, hoe de Gelaatkunde te houden zy voor eene weezenlyke Weetenschap; doch die met veel oplettendheid en voor-

[p. 161]

zigtigheid beoefend moet worden, zal men 'er wel in slaagen. Ze heeft, gelyk zyn Ed. te regt aanmerkt, vry wat overeenkomst, met de Semiotica der Geneesheeren, of hunne kennis van de Ziekte-tekenen; die zekerlyk, wanneer ze naar den eisch behandeld wordt, haare nuttigheid heeft. Men kan des de Gelaatkunde niet als verwerpelyk beschouwen; maar ze moet niet los heen behandeld worden. De Hoogleeraar brengt hier deswegens verscheiden oordeelkundige bedenkingen te berde, en pryst dan de Gelaatkunde als eene nuttige weetenschap aan. Zy, die des Hoogleeraars lessen volgen, zullen zig, vertrouwen wy, wel voor buitenspoorigheden wagten; en steeds met oordeel onderscheid maaken, tusschen al of niet beslissende tekens; bestendig in 't oog houdende, dat zy, die in eene kunst regt ervaaren zyn, nooit op een wankelenden voet voortgaan, maar in zaaken, die ze niet wel doorzien, hun oordeel voorzigtig opschorten.