Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1783

Dichtlievende Oeffeningen van Kornelis Brouwer, A.Z. Te Rotterdam by J.F. Lindenberg, 1783. Behalven het Voorberigt, 140 bladz. in gr. octavo.

Eene verzameling van Zeden-en Mengeldichten, in welken de Heer Brouwer toont, dat hy met regt geteld moge worden, onder de Dichters, die hunne Maatgezangen, door eene gepaste keuze van spreekwyzen, den vereischten nadruk weeten by te zetten. - Men oordeele hier over, uit 's Mans volgende Uitbreiding van Spreuken XXVIII. 1.

Hij, die zijn' God verzaekt, en de ijdelheid bemint,

Zijn' lust in spoorloosheên en zotternijen vindt,

Rechtvaerdigheid veracht, en deugd en eer durft schenden,

De wreedheid in zijn' boezem' voedt,

[p. 90]

 

En op der vromen onschuld woedt,

 

Ja de armoe snood verdrukt, en hoont in hare elenden;

 

Is vaek in de eenzaemheid den blooden Das gelijk:

 

Schoon niemand hem vervolgt, neemt hij gezwind de wijk

 

Op 't ritslen van een blad, waermeê de windjes spelen!

 

Een schaduw zelf maekt hem bevreesd!

 

Zijn kloppend hart bedwelmt zijn geest,

 

En gunt hem nooit in 't zoet der eenzaemheid te deelen.

 

Maer hij, die steeds opregt de Deugd om Gods wil eert,

 

Wordt nooit door wroeging, angst, of slaefsche vrees verheerd;

 

Gerust in 't Albestuer durft hij 't gevaer trotseren;

 

En als een jonge Leeuw, in moed',

 

Kan hij, hae zeer de boosheid woed',

 

Op deze onzalige aerd' vernoegd en blij verkeeren!

 

Hij kent de Wijsheid, Magt en Goedheid van zijn' God,

 

En steunende op het Woord betrouwt hij Hem zijn lot.

 

Verzekerd dat de Heer ook zorgt voor zijn belangen,

 

Slaet hij, in liefde, 't hopende oog,

 

Door 't vrolijk heilgeloof, om hoog,

 

En looft, in last', en lust' de Godheid met gezangen.

Tot een staaltje van eene andere natuur, strekke hier nog eene soort van Puntdicht van den Heer Brouwer, op de twee Biddagsleerredenen van den Eerwaarden Heere j.h. van den doorslag, 't welk aldus luidt.

Dees doorslag dringt door alles heen,

Sloopt stalen harten door zijn reên,

Toont ons den oorsprong onzer plagen,

En pleit voor 't Land in zijn gebeên!

Heb dank, ô Christen Demostheen!

Door u word regt, in onze dagen,
De spijker op den kop geslagen.