De beeldhouwer door de inquisitie gedoemd, of het uiteinde van Torrigiano.
(Uit Mr. cumberland's Anecdotes of Eminent Painters in Spain.)
Het uiteinde van torrigiano, een Florentyner, die in den Jaare MDXXII overleed, toont ons de schriklykheid des Bygeloofs op 't klaarste. Naa dat deeze niet onwaardige Leerling en Mededinger van michaël angelo, Andalusie met verscheide Kunstukken verrykt hadt, werdt hy door de Inquisitie ter doodstraffe verweezen, en stierf, in de Gevangenis te Seville, onder de schroomelyke verwagting eener naderende Gerigtsoefening. Het geval droeg zich in deezer voege toe. Torrigiano hadt op zich genomen een maria Beeld met het Kind leevensgrootte te vervaardigen, voor een Grande van Spanje. Hy zou het maaken naar een modél door hem gehouwen: de belooning zou geëvenredigd zyn aan de verdiensten van het Werkstuk. Torrigiano beloofde zich veel van de edelmoedigheid des aanzienlyken Mans, die hem te werk gesteld hadt, en zyne kunstbekwaamheid kennende, was zyn voorneemen het Kunststuk beter te maaken dan het getoonde modél. Een groot gedeelte zyns leevens hadt hy gesleeten met van Land tot Land te reizen, en verbeeldde zich thans eene plaats gevonden te hebben, waar hy van al zyn arbeid zou rusten: hy spande het uiterste van zyn Kunstvermogen en Vlyt in, maakte het Beeld af, en vertoonde den Spaanschen Grande een volkomen stuk van Beeldhouwkunde. Deeze was 'er wonder mede in zyn schik, verhief torrigiano's bekwaamheden hemelhoog; onverduldig om 't zelve te bezitten, zondt hy terstond om het te haalen, en teffens twee Lyfknegts, met zakken gelds, om zyne edelmoedigheid te beter te toonen, door vaardig, en by de aflevering, te betaalen. Het liet zich aanzien of de betaaling ryklyk zou wezen: maar toen torrigiano de zakken uitstortte, vondt hy dat alles koper was, en de som in
Auteursrechtvrij