Op en aen 's lands helden.
Voldappre zoutman doet, op hoog bevel, de vloot,
Met Batoos heldenkroost bemand, het anker ligten.
De moed der Braven groeit, by 't groeijen van den nood.
Hoe zwaer weegt op elks ziel 't gewigt der burgerpligten!
Elk golfje, dat de kiel verwydert van het strand,
Elk zuchtje van den wind, schynt tot hun hart te spreken:
Zie hier het tydsgewricht, om 't kwynend Vaderland,
Het hoonen van 's Lands vlag, op 't Britsch gespuis, te wreeken.
De Held staert op den vloed, en waent een schildery
Van 't hemeltergend woên van Albion te ontdekken;
Hier ziet hy 't schenden der verdrukte zeevaerdy',
Daer kan de moord van Krul zyn tuurende aendacht wekken;
Hier ziet hy 't roov'ren rot, van 't vuigste hoofd geleid,
Door schreeuwende overmagt, ons 't weêrloos West ontrukken,
En, doof voor 't luid geklag der deugd, der menschlykheid,
Den moorddolk in de borst van zyne broedren drukken;
Daer ziet hy 't land verwoest, in stuivend puin verkeerd,
Het regt der volken, 't regt des oorlogs zelfs vertreden,
En de onderdrukte schaer, door plonderzucht verheerd,
Op 't wreedst ten doel gesteld aen snoode uitspoorigheden.
| |
Hoe gist zyn bloed, verhit door dit tafreel van wee!
Terwyl zyn oog nog gloeit van woede op die barbaren,
Ontdekt het hunne vloot; de lucht weêrgalmt hoezee,
De fiere vreugdetoon van Neêrlands waterscharen.
's Lands wakkre Vlootvoogd, door geen overmagt vertzaegd,
Beveelt zyn volk den stryd; hy wil den Brit doen blyken,
Dat Neêrland helden, in zyn vryen boezem, draegt;
Hy komt, hy ziet, valt aen, en doet den vyand wyken:
Den trotschen vyand, die op nieuw zyn schand verspreidt,
Door 't martlend ontuig, dat zyn sulferspuwers braken;
Een gruweldaed ten schand' der teedre menschlykheid,
Waer geen Barbaren zelfs zich ooit aen schuldig maken.
Naeuw keert 's Lands heldenstoet in 't dankend Vaderland,
Of Neêrlands edle Vorst tracht elk zyn gunst te toonen,
En siert der dappren kruin, aen Leeuwendael verpand,
Nog nat van heldenzweet, met gouden stevenkroonen.
Zie daer, myn Landgenoot, wat volk Batavie teelt;
Zie daer, hoe de edle moed beloond wordt in dees streeken,
Wat spoorslag voor een hart, dat ware grootheid streelt!
Bataven, toont uw aert, helpt Neêrlands glorie wreeken,
Ontwaekt, vliegt zeewaerd aen, ontrukt het stael de scheê,
Valt aen, stoot toe, verwint, jaegt Englands magt uit zee.
J.P.V.H. |
|
Auteursrechtvrij