Hekelschriften en andere Gedichten. Te Amsterdam, by de Erven van D. Klippink, 1781. In groot octavo, 60 bladz.
Eene verzameling van Dichtstukjes in vroeger tyd afzonderlyk uitgegeeven, welken verdienden by een bewaard te worden; des de Liefhebbers deeze inrigting wel danklyk mogen erkennen. Ze zyn te overbekend, om 'er op nieuw byzonderheden uit by te brengen. Men herinnert zig nog veelligt den Wysgeer, den Heldenbrief van Antigonus aan Zeno, en den Minnezang aan Fillis; of, zo deezen al eens in vergetelheid geraakt mogten zyn, men gedenkt nog aan 't gispen van de buitenspoorige Degendiagt; het beschimpen van de Ussen als byhangzels aan de Naamen der Geleerden, en aan 't algemene Hekeldicht, over der Menschen dwaasheid in allerleie standen, daar ze, nu of dan, min of meer, hunne Ezelsooren doen bemerken, des de Dichter betuige,
't Gaat vast, myn vrienden, en de zaak is openbaar,
De stervelingen zyn verdwaasden met elkaêr:
Zy zyn all' saamen gek; (men spreek' Boileau niet tegen;)
Hun onderscheid is slechts in meer of min gelegen.
Ja, alle menschen zyn, hoe hoog hun trots ook draaft,
Met Ezelsooren, die hunn' aart verraên, begaafd;
Zy zyn, daar waan en drift geduurig hen verleiden,
Slechts door de lengte van hunne ooren onderscheiden.
Uit dien hoofde mag dan ook ieder de les, welke de Dichter ten besluite geeft, wel gade slaan.