Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1781

Leerredenen over eenige onderwerpen, betreffende de beoeffening van den Christelyken Godsdienst, door R. Walker, Bedienaar van het H. Euangelij, in de Hoosdkerk te Edenburg. Uit het Engelsch vertaald. Eerste Deel. Te Utrecht, by J.C. ten Bosch, 1780. Behalven het Voorwerk 474 bladz. in gr. octavo.

Voor hun die geleerdheid of scherpzinnige navorschingen, en spitsvindige bepalingen van Godgeleerde en Zedekundige onderwerpen, met het geen meer van dien aert is, in Leerredenen zoeken, kan men juist niet zeggen, dat de predikwyze van den Eerwaerden Walker geschikt is. Maer hun, die, in heilige Redenvoeringen op den Predikstoel, bovenal een ernstigen aendrang der beoefeninge van den Christelyken Godsdienst, als van meer gewigt dan 't opgemelde, begeeren, zal zyn Eerwaerde meerendeels wel voldoen: en 't is van deze zyde, dat zich

[p. 257]

's Mans Leerredenen by uitstek aenpryzen. - Ene beknopte opgave van 's Mans bedoelde in ieder Leerreden zal genoeg zyn, om zulks den Lezer te doen bezeffen.

Met den aenvang, vestigt hy het oog op het voortreflyk character van Paulus, naer luid van 1 Th. III. 8; en stelt zich zelven en zynen Amptgenooten, (sprekende voor ene hooge Kerkvergadering,) de aengelegenheid voor, om naer dit character te staen; met ene gemoedlyke ontvouwing van 't geen een Euangeliedienaar ten dezen einde in acht hebbe te nemen. De tweede Leerreden over Spr. XV. 3. bewyst ons de Godlyke alomtegenwoordigheid en alwetendheid, met ene nadruklyke voorstelling van den sterken invloed, die de kennis en erkentenis dezer gewigtige waerheden, in velerleie opzichten, op onzen handel en wandel behoort te hebben. In ene volgende over Ps. XIX. 13. bepaelt zyn Eerwaerde ons ter beschouwinge van de moedwillige zonden; en leid ons op, om gade te slaen, van hoe veel aengelegenheid het zy dezelven te myden, en wat hiertoe van onze zyde vereischt word. By deze komt ene Leerreden over 2 Tim. III. 5, in welke de Eerwaerde Walker de natuur der ware Godzaligheid, benevens derzelver kracht, ontvouwt, en ons verder leert van waer het zy, dat zulken, die derzelver kracht verloochenen, zich onderwerpen om 'er de gedaente van aen te nemen; met aenwyzinge van 't gebruik, dat ieder in zynen staet van deze overweging heeft te maken. Vervolgens handelt zyn Eerwaerde, naer aenleiding van Jes. LIII. 3, over de verachting van Jezus, niet zo zeer in leerstellige begrippen, als wel in de daedlyke beoefening, waer van hy de oorzaken naspoort, en welker ontzettende natuur hy voordraegt, met een nevensgaenden aendrang ter afwendinge of verbeteringe van die verkeerdheid. 's Apostels tael Rom. III. 19. doet hem voorts inzonderheid handelen over 's Menschen strafschuldigheid voor God, en 't rechte gebruik dier leere. Verder ontvouwt hy 's Heillands uitnoodiging Matth. XI. 28, met ontvouwing van 't character der genoodigden, van de uitnoodiging zelve, en van de daeraen gehechte belofte; tevens allen aenbevelende, om 'er gehoor aen te geven. Deze en nog vier volgende Leerredenen zyn uitgesproken by de bediening van 't heilig Avondmael; en handelende, naer aenleiding van Zach. IX. 12, over de verzekerde verlosslng door Jezus Christus; naer luid van 1 Pet. II. 25, over den verschillenden staet der geloovigen, waer in zy eertyds waren, en waer in ze

[p. 258]

thans door de Godlyke genade zyn: overeenkomstig met de opwekkende vermaning, Heb. IV. 16, over de vrymoedigheid der Christenen voor God, en derzelver rechtmatig gebruik: als mede, achtervolgens den inhoud van Rom. VIII. 32, over den grond, en de zekerheid, der hoope van een Christen. Ieder dezer onderwerpen geeft den Leeraer een ruimen voorraed, ter aenspooringe tot een rechtschapen Christelyken wandel: en eigenaertig verknocht zich hier aen ene Leerrede over Rom. VIII. 31; in welke zyn Eerwaerde het groote voorrecht van een Christen ontvouwt, die, wetende dat God voor hem is, zich op goeden grond mag verzekeren, dat niets hem van de Godlyke gunst in Jezus Christus zal berooven; welke overdenking voorts opwekkelyk ter bemoediginge en betrachtinge aengedrongen word. In de dertiende Leerreden aen deze volgende handelt zyn Eerwaerde, by de ontvouwing van 's Heillands zinnebeeldig voorstel, Luk. XII. 35-37, over de vereischte omzichtige voorbereiding eenes Christens, voor den dood en het oordeel. Hier by komt ene Leerreden over 1 Kor. IX. 24, welke ons opleid ter beschouwinge van eens Christens Godsdienstige loopbaen, en de drangredenen voorstelt, welken den Christen moeten noopen, om daer in naer den prys te streven. Voorts ontvouwt ons zyn Eerwaerde, waerin die vuurigheid van geest bestae, met welke Paulus, Rom. XII. 11, ons beveelt den Heer te dienen; welke geestgesteldheid hy tevens ten ernstigste aenpryst. Verder stelt hy zich, in ene Leerreden over Num. XIV. 24, voor, zynen Toehoorderen aen te bevelen, de navolging van het voorbeeld van den Godvruchtigen Caleb, die den heer volkomen was nagevolgd. Ene plichtsbetrachting, welke van ons eischt; dat wy, buiten hem, genen anderen Heer erkennen: - dat wy hem gehoorzaem zyn in alles; en die gehoorzaemheid doen blyken in ieder omstandigheid, geen tyd noch plaets uitgezonderd, zelfs of schoon zy eische, dat een ontydige steenhoop over ons worde opgericht: - dat wy hem dienen met een toegenegen en vrywillig hart, en niet zugtend of als uit bedwang: - dat wy hem openlyk volgen voor het aengezicht der zon: - en dat wy volharden hem na te wandelen, of schoon zich niemand met ons vereenige; ja zelfs, of schoon de aarde en de asgrond hunne verenigde vermogens tegens ons in 't werk stelle. Deze ontvouwde plichtsbetrachting pryst de Leeraer hun ten sterkste aen; tevens toonende, dat hy niets

[p. 259]

vordert, dan 't geen betaemlyk, 't geen redelyk is; niets, dat men enigzins met reden kan weigeren. In de hieraen volgende zeventiende Leerreden van deezen bundel, neemt zyn Eerwaerde, uit Ps. XXXIX. 13, aenleiding, om na te gaen, van waer het kome, dat de heiligen op aarde zich zelven beschouwen, als vreemdelingen en bywooners op aerde; mitsgaders te toonen, welk ene levenswyze allermeest dit character uitdrukt, en best voegzaem is aeu de gesteldheid en den toestand der zodanigen; trachtende hier door zyne Toehoorders op te leiden tot een hemelschgezinden wandel. Eindelyk wordt dit Deel beflooten met ene Leerreden over Josua XXIII. 11; uitgesproken op een algemenen Dankdag; waerin de Eerwaerde Walker zyne Landgenooten opwekt, tot het betoon van dankbaerheid aen Gode voor zyne zegeningen, door hem lief te hebben, en dat in hun gantsche gedrag te doen doorstralen; waermede hy voorts verscheiden, naer de tydsomstandigheden, welgepaste aenmerkingen paert. - Men kan hier uit enigermate afnemen, werwaerds de algemene denkwyze in deze Leerredenen zich uitstrekke; een volgend Deel zal ons nog wel gelegenheid geven, om 'er een byzonder stael van mede te deelen.