Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1780

Voorval van Henri Axford, die, naa vier jaaren stom geweest te zyn, in een droom, het gebruik zyner spraake weder kreeg.

(Overgenomen uit het Journal Encyclopedique.)

Henri axford was de Zoon eens Advocaats van dien zelfden naam in het Graafschap Wiltshire. In zyn jeugd was hy onderhevig aan stuiptrekkingen, en dit duurde tot zyn vyf-en twintigste jaar. Op zekeren dag, (toen hy reeds acht- en twintig jaaren bereikt hadt,) vergezelde hy eenige Dames, die het Landgoed Longleat, den Markgraave van weymouth toebehoorende, gingen bezigtigen. Onder den weg ontdekte hy, dat hy, heesch wierd, en vernam alle de verschynzels van eene gewoone verkoudheid. Zes dagen daar naa verloor hy het gebruik zyner spraake, in zo verre dat hy geen het minste geluid kon slaan. Ondertusschen beterde zyne verkoudheid, en hy herkreeg eene volmaakte gezondheid; doch bleef stom. Alle de Artsen daar omstreeks werden geraadpleegd; de middelen, door hun voorgeschreeven, deeden geen baat. Men wanhoopte aan zyne herstelling, en, naa vier jaaren in dien staat doorgebragt te hebben, deedt hy, in de maand July des Jaars 1741, een reedje na Stocke in Wiltshire. Hier dronk hy meer dan genoeg

[p. 204]

was, viel drie of vier keeren van zyn paard: eindelyk hadt een der daar omtrent woonende medelyden met deezen Mensch, nam hem op van den weg, waar op hy, naa weder van 't paard gevallen te zyn, uitgestrekt lag en bragt, hem te bedde. Terstond viel hy in diepen slaap, en droomde, gelyk hy vervolgens verhaald heeft, dat hy gevallen was in een ton met gistend Bier. Dit verschrikte hem dermaate, dat hy alle poogingen deedt om te schreeuwen, en met de daad om hulp riep. Ontwaakende, stondt hy zeer versteld over het wederverkrygen van het vermogen der spraake, zonder dat 'er eenig het minste teken van zyne heeschheid overbleef, of zyne stem iets het geringste veranderd was. Zints dien tyd heeft hy eene volkomene gezondheid genooten, en laat niet naa, by het verhaalen van dit voorval, te melden, dat dit de eerste maal was van zyn leeven, dat hy zich in den drank hadt te buiten gegaan.