Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1780

Verhaal van de geneezing van een buitengewoonen stuip-hoest, door 't gebruik van de flores zinci.
Door Dr. Charles Leith.

(Medic. and. Philos. Comment. Vol. VI. p. III.)

Op den 25 July, 1779, kwam een arme Vrouw, met haar Dogter, omtrent 14 Jaaren oud, by my; dit meisje was aangetast door den heevigsten Stuip-hoest, die ik ooit gezien of van gehoord hebbe. De hoest taste haar, by aanvallen, aan, met onzekere tusschenpoozingen van een half uur, twee en somtyds drie uuren, en duurde gemeenlyk, in een aanhoudenden hoest, van vyf tot vyftien of twintig minuten voort. Als ze inademde, geschiedde zulks met dat soort van hol geluid, 't geen gemeen is in den Kink-hoest, dog sterker en langer; ook was de inademing veel moeijelyker, dan ik ooit in een persoon, de Kink-hoest hebbende, waargenomen had. Zo schielyk als de aanval over was, scheen ze volkomen wel te zyn, even of haar niets scheelde; ze kon dan spreeken, zingen en gaan, zonder eenig gevaar van weder een aanval te verhaasten. Deeze hoest was haar, omtrent drie of vier dagen, voor dat ik ze zag, aangevallen, en had, in dien tyd, zeldzaam langer dan drie uuren opgehouden. Ze kreeg een aanval van hoesten, terwyl ze naar my wagtte, die een geheel quartier uurs duurde; 't holle geluid 'er van werd 't geheel huis door gehoord, en ontstelde 't geheele huisgezin, dewyl men, in eenigen tyd, niet kon ontdekken, wat naar geluid dit was, hebbende byna in 't geheel geen gelykenis naar dat van een mensch. Ze kreeg een tweede aanval, terwyl ze met my sprak, die omtrent vyf minuten duurde. Haar moeder stond 'er op, dat 't de Kink hoest niet konde zyn, waarmede 't my toescheen over een te komen; dewylze dit ongemak, eenige Jaaren geleeden, door-

[p. 154]

gestaan had. 't Is een gemeen gevoelen, dat deeze ziekte, even als de Kinderziekte en de Maselen, nooit denzelfden persoon tweemaalen aantast. Laat 't hier mede weezen zo 't wil, 't bleek duidelyk een Stuip-hoest te zyn; dus een geschikte gelegenheid om de werking van de Flores Zinci, onlangs door Dr. percival aangeprezen, te beproeven: ik nam daarom voor, haar die voor te schryven. Dewyl de meid van een bloedryk gestel was, en haar oogen eenigzins ontstoken waren van 't geweld van 't hoesten, oordeelde ik 't voorzigtig, haar een aderlaating op den arm, en een spaansche vlieg in den nek, aan te raaden. Op den zelfden tyd gaf ik haar 30 pillen in ieder derzelver was een grein Flores Zinci, waarvan ze aanstonds, ten vier uuren in den nademiddag, een innam. Ik verzochte haar een tweede te neemen, tegen dat ze slaapen ging, en vervolgens alle zes uuren één. Den 27sten kwam de moeder, op myn verzoek, wederom, om my kennisse te geeven van de uitwerking der voorgeschrevene hulpmiddelen. De spaansche vlieg was 's avonds den 25sten aangelegd, en 's morgens den 26sten was de aderlaating gedaan. Ze nam de pillen, zo als bepaald was: ze had maar een klein aanval van hoesten, naa 't neemen van de eerste pil, en dat was in 't te rug keeren van my naar huis. Ik verzocht haar nog om 2 op 3 dagen aan te houden met 't gebruik van de pillen. Op den 30sten kwam ze met haar moeder weder by my; ze had alle dagen 4 pillen genomen, en had geen aanval van hoesten weder gehad, buiten die kleine boven gemeld, op den 25sten, in 't naar huis gaan. Deeze geneezing kan niet toegeschreven worden aan de spaansche vlieg of aderlaating, dewyl de hoest reeds opgehouden had, vóór dat één van deezen in 't werk gesteld was. Hier uit zoude ik opmaaken, dat dit zal bevonden worden een souverein geneesmiddel in den Kink-hoest, wanneer 't tydig genoeg gegeeven wordt, dat is, terwyl' ongemak nog alleen stuipig (convulsif) is; voor dat 'er zich een zinking van vogten, door de herhaalde aanvallen, gezet heeft op de lugtpyp. Wanneer dit 't geval is, is 't klaar dat 'er andere middelen tot geneezing vercischt worden, behalven 't gebruik van de antispasmodica.