den zy, verdient deszelfs eerste oorsprong nog al eenige naspooring: en men kan dit Stukje deswegeas, even als men ter uitspanninge speelt, in een uur van uitspannende oefening, ter naspooringe deezer uitvindinge, met genoegen doorbladeren.
Wyders behelst de Fransche uitgave van dit Geschrift nog eenige uitleggingen van Spelen met de Kaart, en daartoe behoorende spreekwyzen; dan de Nederduitsche Vertaaler heeft dezelven meerendeels agterwege gelaaten, om dat ze by onze Natie weinig of niet in gebruik zyn; maakende slegts nog eene korte melding van de spreekwyzen in het onder ons gebruikelyke Piquetten, en het Hombre Spel. - En 't gewagen hiervan herinnert ons, daar wy van dit Artykel stonden af te stappen, eene gissende verklaaring, welke de Heer Vertaaler in eene aanmerking plaatst, raakende de benaaming van Boer, die wy hier te Lande aan den derden persoon in 't Kaartspel geeven, welke ous te aanneemelyk voorkomt, om ze niet nog onder 't oog te brengen.
‘Waervan daen, zegt hy, by ons die naem van Boer gekomen is, aen de derde prent van ieder der vier soorten van kaerten, is my, en ik geloof ook aen elk, onbekend. Doch dewyl veele menschen dien niet den Boer maer den Boef noemen, geloof ik dat dit in onze tael de rechte naem is. Volgens den Heer Bullet heeft men, omtrent de Fransche benaeming Valet, gade te slaen, dat dezelve in de oude Fransche tael geenen knecht, maer eenen jongen Heer betekende. En hier van zegt du Cange, in zyn Glossaire des vieux Mots, achter Ville-bardon, op het woord Valet, dat de derde persoon in de Speelkaerten, die in het Fransch met dien naem genoemd wordt, niet beteekent eenen knecht, maer den jongen Heer, die de Zoon is van den Koning en Koningin. Het woord Boef nu betekent eigenlyk in onze taal een jongetje, en in die betekenis wordt het nog dagelyks door de Duitschers en de Zwitsers gebruikt.’ [Vergel. Kilianus, op 't woord Boef.]