Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1779

Christus het einde des Gezichts, voorgesteld in eene Verhandeling over Hab. II. 3, 4. Vooraf gaat eene Kerklyke Redenvoering over Mal. II. 5, 6, 7. Door P. Rietveld, Predikant te Delft. Te Delft by E.v.d. Smout, 1778. Behalven de Voorreden enz. 296 bladz. in gr. octavo.
Tweetal van plegtige Kerkredenen, door J.v. Stendel, Predikant te Delft. Te Delft by E.v.d. Smout, 1778. Behalven de Voorreden 80 bladz. in quarto.

Aenleiding tot het opstellen der Redenvoeringe van den Eerwaerden Rietveld gaf, het ontslaen der Eerwaerde Heren P. Onderdewyngaert, en S.G. Manger, van het werk des Dienstes, na dat zy het zelve, tot in een hooggevorderden ouderdom, met lof behartigd hadden; mitsgaders de inzegening van derzelver Opvolger, den Eerwaerden B.v.d. Feen. En even zo zyn de twee Kerkredenen van den Eerwaerden van Stendel betrekkelyk

[p. 185]

tot byzondere omstandigheden; zynde de eerste ene Lykreden, op het afsterven van den Eetwaerden J. Bertling; en de tweede ene Gedachtenisrede van den Eerwaerden van Stendel, by de vervulling van zynen vyfentwintigjarigen Predikdienst in de Delftsche, en van zynen vyftigjarigen Predikdienst, in die en in voorgaende Gemeente. Die zamenloop van omstandigheden in de Delftsche Gemeente maekt deze Leerredenen te opmerkenswaerdiger; en ieder derzelver beantwoord zeer wel aen het voorgestelde oogmerk. - In de Verhandeling, welke de Eerwaerde Rietveld by zyne Redenvoering geplaetst heeft, verleent hy ons wyders ene oordeelkundige ontvouwing der Godsprake Hab. II. 3, 4; als betrekkelyk tot de komst van den Messias, en de openbaring van deszelfs Koningryk; mitsgaders tot de verschillende uitwerking hier van, voor hun die hem zouden verwerpen, en voor de zulken, die hem geloovig zouden aennemen. - Zyn Eerwaerde behandelt dit stuk met alle oplettendheid, zo ten aanzien van het Letterkundig verklaren, als ten opzichte van de zaeklyke voordragt, met aenwyzinge der vervullinge, en aendrang ter versterkinge van ons geloof; dat zyn Eerwaerde byzonder doet dienen, om ons op te wekken, tot ene soortgelyke geloovige verbreiding van 's Heillands tweede komst in zyne Heerlykheid; wanneer hy, volgens 2 Th. I. 7-10, zal komen, om wrake te doen over de genen, die het Euangelie niet gehoorzaam zyn, en tevens, om verheerlykt te worden, in zyne heiligen, en wonderbaer te worden in allen die gelooven. - Zie hier, hoe de Eerwaerde Rietveld den zin dezer Godsprake van Habakuk, achtervolgens de door hem gegeven verklaring, beknoptlyk omschryft.

‘Dus luid dan, (zegt hy,) het Gezicht, [of het Profetisch Voorstel,] 't welk de Profeet gelast was op tafelen te stellen, in zulke duidelyke en diep ingegraveerde Letters, dat een yder, zelv voorby loopende, het zoude kunnen leezen. ‘Voorzeker! de Profeetsye, hoe zeer ook, in deeze dagen van ongeloov en Godtloosheid, een voorwerp van verachting der boozen, die onophoudelyk derzelver vervulling spottende durven uitdaagen, zal niet altoos onvervuld blyven; de Tydt der onvervulde Profeetsye is bestemd, en op de maat bepaald. Die bestemde tyd hygt reeds, als in arbeid gaande om het einde te baaren. Zy zal gewisse-

[p. 186]

lyk baaren, en geene misgeboorte voortbrengen. Indien Hy, die te koomen staat, om het Gezicht en den Profeet te verzegelen, niet haastelyk komt, verwacht Hem echter, want Hy zal zekerlyk komen op zynen tydt, en Hy zal zyne komst niet vertraagen. By aldien iemands begeerte zich niet tot hem uitstrekt, maar hy, van Hem afkeerig en van een vyandig bestaan omtrent Hem, 't zy in de verwachting van zyne komst, 't zy by zyne komst zelve, zich ongeloovig omtrent Hem gedraagt, die zal met versmaading verworpen en verstooten worden. Maar, wie in Hem gelooft, Hem, zo lang Hy nog vertoeft te koomen, met lydzaam vertrouwen verwachtende, en wanneer Hy komt, Hem in den Geloove erkennende, en zich in gewillige gehoorzaamheid des geloofs aan Hem onderwerpende, die zal, door het Geloove in Hem rechtvaerdigd, ontkoomen, en de behoudenis zyner ziele verkrygen; hy zal leeven.’