Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1778

Verhaal van een gebroken borstbeen; door mr. George Borthwick, Heelmeester onder 't veertiende Regiment Dragonders.

(Medic. Comment. Vol. V. Part. II.)

Een man, behoorende onder 't veertiende Regiment, werd door een kwaadaartig paard sterk met zyn borst

[p. 394]

tegen de kribbe gekneld, terwyl hy bezig was met 't zelve in de stal te zadelen. - Ik zag hem omtrent tien minuten na 't voorval, wanneer hy over een zwaare pyn in de borst klaagde, welke zich naar beide de zyden verspreidde: ook gevoelde hy eene belemmering in de ademhaaling. By het onderzoeken van 't Borstbeen, vond ik 't zelve over dwars gebrooken, onmiddelyk boven de vereeniging van de vierde ribben. Ter plaatze van de breuk kon men onderscheiden hooren een kraakend geluid als van een rasp, beide in de uit- en in- ademing. Men kon nog duidelyker de beenbreuk ontdekken, door ze te betasten; doch 't einde van 't eene gebrooken gedeelte van 't been was niet verheven boven 't andere. - De zaak gevonden hebbende, zo als ik gemeld hebbe, deed ik hem aanstonds eene aderlaating van twaalf oncen op den arm, en liet hem zorgvuldig te bed brengen; wanneer ik rondom zyn borst wond een breed flennellen windzel met een drukdoek van dezelfde stoffe op 't borstbeen onder 't verband, 't welk maar eens rondom 't lighaam ging; op dat ik naderhand in staat zoude zyn van 't zelve, wanneer 't noodig was, gemakkelyker en veiliger los te maaken. 't Verband werd niet zo digt aangedrongen, dat 't de ademhaaling hinderde: 't oogmerk was alleen een algemeene stevigheid aan de deelen te bezorgen: 't welk ook bewerkt werd, dewyl 't kraakend geluid, ter plaatze van de breuk, sedert 't aanleggen van 't verband, niet gehoord werd. - Den eersten nagt na 't toeval was hy zeer onrustig, 's morgens hem bezoekende, vond ik hem door een hoest aangetast, die, schoon niet zwaar, een heevige pyn door de geheele borst en in de breuk veroorzaakte. Dit toeval week schielyk na een tweede aderlaating, en eenige zagte zweet-verwekkende middelen. Van den derden dag na 't voorval, bleef hy wel tot den negenden dag: wanneer hy slaapzugtig werd, en geduurende vyftien uuren gevoelloos bleef, waarna hy volkomen 't gebruik van zyne zintuigen wederkreeg, 't welk misschien door de blaartrekkende middelen, die aan zyne voeten gelegd waren, veroorzaakt werdt. Hy klaagde vervolgens over eene verdooving in de regter-zyde, die zo toenam, dat de huid ongevoelig werd voor 't prikken met een naald. Hierna ging hy voort dagelyks in kragten aan te winnen, en was in den tyd van zeven weeken volkomen wel. De ver-

[p. 395]

dooving in zyne zyde hield meer dan twee maanden aan, en ging vervolgens geheel over. Geduurende den geheelen tyd van zyne ziekte, was de pyn van de breuk en moeijelykheid in de ademhaaling, veel minder dan men zoude hebben verwagt.