Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1778

Dichtkundige Academische Uitspanningen, door A. de Bosson, Med. Dr. Te Leyden by de Wed. A. Honkoop en Zoon 1777. Behalven het Voorberigt 118 bladz. in gr. octavo.

Uit deeze Dichtstukjes, door den Heer de Bosson in zyne Academiejaaren gemaakt, en nu byeen verzameld, kan men afneemen, dat het zyn Ed. niet ontbreekt, aan die leevendigheid van geest, welke vereischt wordt tot het opstellen van puntdichten en losse dichtstukjes; en de Voorreden geeft ons grond van te denken, dat wy eerlang uitgewerkter Dichtstukken van zyne hand te verwagten hebben, wanneer wy over 's Mans bekwaamheid, ook in dit opzigt, eenigzins zullen kunnen oordeelen. Zie hier tot eene proeve uit deeze verzameling, het volgende Stukje, getyteld de vlugge Dichter.

Een zeker Puikpoëet,

(Dien Midas zonder grond misschien wel rijmer heet;

Dewyl er thans zoo veelen rijmen,

En zonder vinding woorden lijmen.)

Vertelde eens zonder wind of waan,

Hoe wonder vlug hij steeds zyn cither konde slaan,

Ja zonder moeite een stuk in korten tijd kon maaken,
‘'k Wil, zei hem eens een snaak, uw vlug vernuft niet laaken

Maar, op mijn woord, mijn heer!

Indien uw siukjes meer

Aan arbeid kosteden, dan dat zij waardig waren,

Beklaagde ik al het werk van zulke rijmelaaren’.

[p. 361]

Tot een staal van eene andere natuur diene zyn volgende Inval.

De inbeelding van de zwangre vrouwen

Kan veel wanschaapenheden brouwen,

- Dus is het denkbeeld van 't gemeen:

En niet slegts van dat volkje alleen,

Daar de allerkundigste verstanden

Schier in alle eeuwen, alle landen,

Dit denkbeeld koestren in hun brein...

Geen kind heeft vlak of plek, verheevenheid of blein,

Of elk weet (wat Blondel met oordeel ook moog' zeggen)
Dit daadlijk uit een schrik of eetlust uit te leggen.

Of 't waar of onwaar zij

Wordt heeden niet beslist door mij...

- Iet echter doet de zaak mij schier in twijfel trekken,
't Geen aan een kundig arts tot voordeel kan verstrekken.

Gesteld de inbeelding werkt op 't kind;

Het denkbeeld van een zaak, die zij dikwerf beschouwen,

Werkt op de vrucht der zwangre vrouwen;

- Daar 't Kaartspel thans zoo veel beminnaaressen vindt,

Hoe komt het dat geen enkle keer

Een zwangre vrouw verlost van klaavren boer of heer?

Geestig in zyne soort, (om 'er dit Stukje nog by te voegen,) schreef de Autheur in het laatste blad van een Album,

Gij die dit Album leest! zult mij het laatst wel vinden,
Doch 'k ben, dit zeg ik vrij, de laatste niet der vrinden.