Olivia, Treurspel. Gevolgt naar het Hoogduitsche van den Heer J.Ch. Brandes. Te Amsterdam by W. ten Boekelaar 1776. In octavo 98 bladz.
OLivia, in 't geheim verbonden met Leontio, is de Stiesdogter van de Graavin Bardonia, welke verliefd is op denzelfden Leontio. Nog onkundig van dat geheim, had zy haaren Man reeds door verglf van kant geholpen, in hoop van Leontio tot haare Min over te haalen; maar nu laater ontdekt zy dit geheim. Dit doet haar eene snoode list speelen, om Leontio van Olivia's ongetrouwheid, als 't ware, te overtuigen; en toen de list niet genoegzaam is om haar oogmerk te bereiken, spaart zy vergif noch dolk, om Olivia insgelyks het leeven te beneemen; terwyl zy haaren medepligtigen in dit snoode bedryf geen beter lot toelegt. Maar 't gesmeede kwaad wordt by tyds ontdekt, in zyne verdere uitwerking gestuit, en de Graavin sterft, in eene hevige woede, aan 't eigenste vergiftige poeder, dat zy voor Olivia bereid had. - Dit wanbedryf eener overwreede Graavinne, met de gevolgen daar van, zo voor als na de ontdekking van 't zelve, levert eene verscheidenheid van Characters-en Tooneelen, die vry wel ingerigt is. In zo verre voldoet de schikking en uitvoering; maar als men op het leerzaame ziet, behoort dit Stuk niet onder die Zedelyke Tooneelspellen, die als zodanigen aan te pryzen zyn. Uit de korte Voorreden neemen wy af, dat de Heer Vertaaler het als zodanig een Spel beschouwd heeft, en voorneemens is meer Stukjes van die soort, naar zyne keuze, af te geeven. Dan wy kunnen niet wel afzyn van hem te raaden, dat hy dan liever het oog vestige op zodanige Spellen, die geschikt zyn om deugdzaame characters duidelyk te doen doorstraalen, en in hunne beminnelykheid onder 't oog te brengen.
Auteursrechtvrij