Utrechts zang-prieeltjen

Ghevry van Ioost en Trijn.

Stem: Tweede Carileen.

Joost.

K Omt mijn lodderlijcke Trijn,
En versmoort dees felle brandt van mijn:
Want ick zy// soo vol ly,
Door 't ghevry// van u, Meyt,

[p. 289]

 

As werd ick, soo ghy het my weer afseyt.

 

Och! uwe Min// heeft mijn zin// en mijn hert,

 

Mijn gemoet// mijn gedachten so verwert,

 

Dat ick loop,

 

Dat ick kroop,

 

Dat ick hoop// voor en nae,

 

Op u Smul, daer ick steets nae gae.

 

 

 

2 Hoe staet 't Beckje noch so stom,

 

Daer ghy weet dat ick uyt Liefde kom?

 

Resolveert kort en goet,

 

Ghy my doodts-smart aendoet

 

Door u toeven, ach! 't verteert mijn bloet.

 

Leght uwe vuyst// effen juyst// op de aerdt,

 

'k Selse strack, ô mijn lieve Trijntje waert,

 

Vatten an,

 

Niet als van,

 

Maer als Man// en noch meer,

 

T'samen op, t' samen hant-slagh weer:

 

 

 

3 Dan soo trotst ghyder die geen,

 

Die door loop, langh-deurige gebe'en

[p. 290]

 

Niet en gaept nae de sop,

 

't Quantje denckt dit gheklop

 

Valt verdrietigh, dus hy haer schiet op:

 

Wat of 't dan al// wesen sal// met dees rest,

 

Alsse zien// dat dan niemant Trouw komt bien?

 

Droef geween,

 

Droef gegreen,

 

Droef gesteen// voor en nae,

 

Maer beklagh komt altijt te spae.

 

 

 

Trijn.

 

4 Och! mijn alderliefste Ioost!

 

Ioost.

 

Wel wat zeyt mijn Hartje-lief en Troost,

 

Is 't gemoe// u verkeert?

 

Trijn.

 

Ick voldoe// u begeert,

 

Tot ons Trouwtje legh 'k mijn handt op d'Eerdt.

 

Ioost.

 

Hier is de mijn// Lieve Trijn,, ach! hoe soet

 

Van gelaet nu ons beyder wesen staet:

 

Steeckt hant uyt,

 

Mijn Vrouw-Bruyt,

 

Tot besluyt// van ons Paer,

 

Daer's de slagh, hey! de koop is klaer.

D.V.