Utrechts zang-prieeltjen
(1649)–Anoniem Utrechts zang-prieeltjen–
AuteursrechtvrijStemme:Iack quam verby een Brouwery.
D Ie al wil vanghen dat hy siet,
Dat is de rechte Wey-man niet,
Wiens oogh hem laet verleyden
Door d'onbekende Weyden,
| |
[pagina 286]
| |
Die raeckt wel op een ooghenblick
In prijckel van zijn eyghen strick.
2 Een Wey-man sat eens in een Kroegh,
't Was vry wat laet, of anders vroegh:
Zijn gheest begon te groenen,
Den ouden knecht wou soenen,
Hy riep de Vrouw, en heeft gheseydt:
Bestelt my hier een brave Meyt.
3 Daer sat een Haen vol potterny,
Die sprack Waerdin 't waer sotterny
Te halen ander Snollen,
Ick sel den Pol wel pollen,
'k Wed ick in Vrouw-ghewaedt eer langh
Den Wey-man in sijn stricken vangh.
4 Kom Lagh-genoot, ghy zijt bedaert,
Ghy sult, of ghy mijn Vader waert,
Als hy Geldt heeft gheschooten,
De Kamer-deur op stooten,
En jaghen my tersondt van daer;
'k Wou ick al by den Wey-man waer.
| |
[pagina 287]
| |
5 De waerdin was den Quidam trouw,
Sy kleedt hem als een schoon Ionckvrouw:
Doen is sy met goe reden,
De Kamer in ghetreden,
En sprack: mijn vrient, hier is een Maeght
Die suyver noch haer Kuyscheyt draeght.
6 Hy boogh hem neer, en sprack: ha Zon!
Ha, Vrouw-beeldt van Pigmalion!
Hy wou haer Lipjes raecken.
Soent, sprack sy, voor mijn Kaecken:
Wilt ghy dat ick u Boel sal zijn,
Soo schenckt my eerst de koele Wijn.
7 Sy speelden daer a vous, a moy,
De Wey-man wou met haer te Koop.
Sy sprack terstondt van gheven,
Want daer van moet ick leven:
Ick eys niet anders voor mijn Eer
Als een Ducaet, doet u begheer.
8 Terwijl hy haer versoeck voldeed',
En stelden al zijn Wey-tuygh reedt,
| |
[pagina 288]
| |
Quam daer den ander binnen,
En riep als buyten sinnen,
Ha Booswicht! laet mijn dochter gaen,
En, voort ghy varcken, hier van daen.
9 Daer sat den Wey-man in de ly,
Door dees ghemaeckte schelmery:
De Waerdin sprack ten besten,
Soo dat hy noch ten lesten
(Door soet ghevley en gaven mildt)
De Vader van dees Dochter stilt.
Hy socht en vondt. |
|