Utrechts zang-prieeltjen



[pagina 269]
[O Clarimeen wie kan uytbeelden]
Stemme: O Kers-nacht. O Clarimeen wie kan uytbeelden, De gaven die natuer medeelden? V lichaem soo in als volmaeckt, De schoonheyt staer-ooght op u schoonheyt, Verwondert sich van 't gheen ten toon leydt, En voelt sich selfs van u gheraeckt. 2 V voorhooft met natuers blancketsel, Waer aen men siet noch dat, noch letsel: En ooghjens bruynder als een git, Omcingelt met twee swarte booghjens, Die niet te laegh, of niet te hooghjens, Verciert het suyver Maeghden wit. 3 V kaeckjens zijn twee schoone Roosen, Die door natuer veel schoonder bloosen, Als't incarnaet, of't fermillion, 't Gheen pronckt op Parlamoere plaeten, Natura soeckt aen u te laten, 't Gheen hy aen and're niet wil doen.
[pagina 270]
4 O soete mont! waer uyt de woorden Gaen in mijn ziel, die mijn bekoorden, O Maeght verciert met stijl van re'en! Van u de soete woorden vloeyen, Die mijn ziel klemt, en schijnt te boeyen: Dies ghy van my wort aenghebe'en. 5 V wesen deftigh doet bekooren, Die u maer siet, schijnt ghy ghebooren Zijt (mijn beminde Clarimene) Tot een uytstel vanden Maeghden, En quelster van die u behaeghde, Vermits het beste woort is neen. 6 O! Peerel van ons tijdt, Beminde Laet af u strafheyt, ghy sult vinde Een die uw niet verlaten sal: Maer u trouheyt sal bewijsen, Veel meerder liefd' al d'oud' Anschijse, Kreegh van sijn Soon in Troeyaes wal. P.V.Goor Lust baert wijsheyt.
[pagina *39]