Utrechts zang-prieeltjen
(1649)–Anoniem Utrechts zang-prieeltjen–
AuteursrechtvrijStemme: Yets moet ick u Laura vragen.
L Estmael als al mijn gedachten,
Door het brengen en het wachten,
Van het oom-gaende glas,
Waren soetjens ingenomen,
Met geneught, die stoutheyt komen,
Dede daerse niet en was.
| |
[pagina 230]
| |
2 Ginck ick onse Cloris vinden,
By de dichte groene Linden;
Onse Cloris wiens gelijck,
Onder al de Herderinnen,
Diemen waerdigh acht te minnen,
Niet en is in onse wijck.
3 Doe begost ick te verhalen,
Hoe wy tot verscheyde malen.
Speelden met haer soete Naem,
En op haer gesontheydt droncken,
't Glaesje behoorde vol geschoncken,
Dat ons was so aengenaem.
4 Daer na ginck ick haer mee deelen,
't Geen ick hadd' uyt de platteelen,
Met een gauwe hant gesackt,
En behendelick genomen,
Als het Ooft was op-gekomen,
In veel schoteltjes gepackt.
5 Onder 't praten en het eten,
Dat my dee mijn tijdt vergeten,
| |
[pagina 231]
| |
En te hebben scheen een val,
Beurdet, dat ick (eer sy 't keerde,
En eer sy mij kost af weeren,)
Haer een lieve kus ontstal.
6 Ach hoe soet was het genaken,
En het lieffelick aen-raecken,
Van haer sachte lipkens teer,
Al de diensten van mijn leven,
Sou ick tot belooningh gheven,
Om een kus te stelen weer.
7 Herderinne dwinght u tooren,
En wilt u soo niet verstooren:
Want soo 'k hier yet heb misdaen,
Om de misdaet te versoeten,
Sal ick brenghen selfs de boeten,
Die ick hoor dat daer toe staen.
8 Onlangs als ick raet begeerde,
Seyde my een Rechts-gheleerde:
Dat de Keyserlijcke Wet,
Die yet openbaerlijck stalen,
| |
[pagina 232]
| |
Vier-vout sulcx weer te betalen,
Tot een straffe hadd' gheset.
9 Vier-mael weder u te kussen,
Soo dat kan u gramschap blussen,
Ben ick willigh en bereydt:
Iae kan dit u niet vernoeghen,
Heel en al wil ick my voeghen,
Naer u lieve sinlijckheydt.
|
|