Utrechts zang-prieeltjen

[p. 138]

[Phillis, ey staeckt u droevigh suchten]

Stemme:
Phillis liet haer Bytertjes voeden.

P Hillis, ey staeckt u droevigh suchten,
En stelt het treuren uyt u gedacht,
En al des Werelts Commedi-kluchten,
Iae kluchten, kluchten
Zijn niet waerdt geacht.

2 Ach! wort eens Meester van u selven,
En smijt u droefheyt aen een zy:
Laet Redens-schijn u hart niet bedelven,

Bedelven, bedelven:

Dat was raserny.

3 Meent ghy de Werelt so sacht door te treden,
Sonder slach of wederstoot?
'tKan niet zijn, dus gheeft u gemoet in vrede,

In vrede, in vrede,

Want sy is te snoodt.

[p. 139]

 

4 Als ick maer u weder-min kan verwerven,

 

Laet vallen en tuym'len dan soo het wil

 

Draeyt niet al 's Werelts rijckdom en erve,

 

En erve, en erve

 

Op een losse spil?

 

 

 

5 Laet maer de spil van u gonstige minne

 

Vast staen, en blijven gelijck een muur:

 

Hier toe strecken al mijn verliefde sinnen,

 

Ia sinnen, ja sinnen,

 

Dat de Minne duur

 

 

 

6 Soo sal geen bitt're rouw, hoe schrander,

 

Hechten op my, hoe fel die schiet,

 

Maer 't een sal verdrijven met het ander,

 

Het ander, het ander,

 

Als ick u geniet.

 

 

 

7 Laet dan u Minne-lonckjes eens dalen,

 

Tot in mijn binnenst' Ingewant,

 

En laetse daer met mijn Hartje gaen dwalen,

 

Gaen dwalen, gaan dwalen,

 

Dat van liefde brandt.

[p. 140]

 

8 Tot dat sy we'er by u met snelle vluchjes

 

Neemt een deel van mijn hartje mee,

 

Daer met sy al u smartighe suchjes,

 

Gesuchjes, gesuchjes

 

Steldt in stille vree.

 

 

 

A L wiert my al de rijcke Schat,

 

Dat 's Werelts groot gebouw omvat

 

Geboden, 'k lietse om de Min

 

Van u, mijn soete Engelin:

 

Want al de Rijckdom van de Aerdt

 

Is my soo veel niet als (ghy) waerdt.

Springt niet, of dwingt yet.

[p. *35]