Utrechts zang-prieeltjen
(1649)–Anoniem Utrechts zang-prieeltjen–
Auteursrechtvrij
[pagina 119]
| |
Voys: Nova.
R Ooslijn hoe langh ist wel gele'en
Dat ick mijn graghe Minne-lust
Aen uwe lipjes hebb' gheblust,
Daer 'k u soo vaack om had ghebe'en?
2 Ach! wat genoot ick een vermaeck,
Doen ick my om u Lichaem sloegh,
En dat u dartel mondtje loegh:
Die vreught dunckt my dat ick noch smaeck.
3 Elck Ooghjen van u aerdigh lonckt,
En schitt'ren my tot in de Borst,
Dat ick van stonden aen we'er dorst'
Nae 't geen dat ghy soo mildt my schonckt.
4 Ghedenckt u wel hoe soet ghy my
In u lieve Armpjes vatt',
Tot dat wy waren moe en mat
Van al die soeten omhelsery.
5 't Ghedenckt m' hoe ghy een bloosje kreeght,
Wanneer ghy tot u selve quam:
| |
[pagina 120]
| |
Toen ghy door heete Minne-vlam
In mijn verliefde armen seeght.
6 Die vreught die was te overgroot,
Seyd' ghy, dus quam het dat mijn Ziel
Heen vloodt, en dat mijn Lichaem viel
In u verliefde lieve Schoot.
7 Kan oock yets aengenaemer zijn,
Als 't geen wy in die stondt wel de'en,
Soo langh de nacht ons liet by een,
Segh eens, mijn waerde Rooselijn?
8 O neen, voor my ter Wereldt niet
En wordt soo aenghenaems bedocht,
Al wierdt 't oock van de Go'on ghebrocht,
Of garen ick 't om u verliet.
9 Al quam Jupijn uyt 't blaeuw Gewelf,
En boodt my aen sijn Eeghemael:
'k Sou segghen met een soete tael
Behoudt die vrylijck voor u self.
10 Al boodt my Paphos Keyserin
Haer Mi, en ghy daer nevens stondt,
| |
[pagina 121]
| |
En boodt my maer u Rooder-mondt,
'k Verliet haer, en dat om u Min.
11 Soo lief en waert, mijn hart, zijt ghy
My, want als ick u niet en heb,
Daer's dan niet daer ick inst in schey
Als in het lief ghesicht van dy.
12 Vooghdesje van mijn hart, ick zweer
Dat daer geen dingh en is op Aerd,
Als ick u by-zijn mis, of 't baert
My ramp, of droevigh Zielen-zeer.
Springht niet,, of dwinght yet. |
|