Utrechts zang-prieeltjen

[Die de werelt wel in siet]

Stemme: Schoonste Nimphjen in het wout, &c.

D Ie de werelt wel in siet,

Sy is niet,

Als een woeste Zee vol baren.
Ach de Werelt is een klip,

Die het Schip

Nae de duystre gront doet varen.

2 't Schip gelijck ick by den mensch

Die sijn wensch

Gaet in 's Werelts lust gebruycken.
's Werelts wellust is de Klip

Die het Schip

[p. 328]

 

Nae de duystre grond doet duycken.

 

 

 

3 't P'rijckel dat sijn ziele wond

 

Is de sond.

 

Sonde sijn de woeste baren,

 

Rijckdom is haer ebb', en vloet,

 

Die 't gemoet

 

Met haer golven komt beswaren.

 

 

 

4 Hoe verkeerlijck is den mensch

 

In sijn wensch?

 

Soeckt op aerden 's werelts lusten.

 

Maer de wisse doodt ons leert:

 

Het verkeert

 

Als de Ziele soeckt te rusten.

 

 

 

5 Hemels-Prins, gunt my alleen

 

Te betreen

 

Wegen, die my mogen leyden

 

(Door 't geselschap vande deught)

 

Na de vreucht

 

Van des Hemels eeuwicheyt.